Een Hondenleven

Ridgeback vanmiddag nog. Niets mis met dat hele beest. Die bleef in stap en draf en op het pad. Ze keek wel even naar hoe mijn honden aan het hollen waren maar peinsde er nog niet over om moeilijk te gaan doen. Ze was uberhaupt niet met moeilijke dingen bezig en liep gewoon te genieten van het zonnetje. Oudere vrouwen-energie, zeg maar. Prima beest.

Maar je loopt wel om omdat je dat niet op 80 meter afstand ziet. In het geval dat er wel agressie is dan hebben we het over een beul van 25 die een balletmeisje in elkaar staat te trappen. Je kunt het gewoon niet riskeren en dat mensen zulke honden hebben vind ik wel op het randje.
De gevolgen van de keuze om een grote hond te hebben zijn voor de eigenaar. Daar zouden anderen geen last van moeten hebben.

Maar goed. Er zou zoveel moeten.
Ik vind het zelf wel vervelend en ik vind je dan stom. Wat dat dan ook betekent.

En eigenlijk loop ik om omdat ik te verrot ben ze aan te lijnen. Want dat is ook gewoon zo.

Ik had vanavond nog een kind dat de hond vast hield.
Op zich niks mis mee. Dat mocht daar gewoon maar mijn honden zijn sociaal naar andere honden dus die gaan er naartoe en als je dan whippets hebt worden dat een soort onprettige torpedos. Dat trok de boomerpup niet en het kind dus ook niet. Janken helemaal. En die vader met die nektattoeage stond uit te rekenen of hij al mocht slaan.

Die mensen waren ook gewoon raar aan het doen. Een soort net gescheiden zwakbegaafd gezinnetje.
Janicha mocht Pearly vasthouden op het net omgeploegde recreatiestrandje. En papa en mama ging dan mee. Op 6 meter afstand van elkaar. Niemand zei iets.
Gods zegen, voor je. Ik wil het niet eens weten.

_Tiny_ schreef: ↑21 sep 2022, 08:54

EchoMira schreef: ↑20 sep 2022, 23:21 Wel. Mensen kopen wel staffords zonder het te weten.
Vooral de groep 20-30.

Komen gewoon niet uit een hondentraditie en kopen hun eerste hond waarbij ze denken dat je ze vooral goed moet opvoeden en dat die goede opvoeding dan uit de handen van een volslagen leek kan komen als je die het maar goed bedoeld.

Ik ken ze ook wel. Modale doorsnee mensen die gezellig bezig zijn met hun eerste baby in hun eerste koophuisje en daar gooien ze dan een stafford pup bij. Geen verstand van honden maar dat korte velletje ziet er zo aaibaar uit en die brede bek lijkt altijd te glimlachen en daarbij hebben ze van die zachte oortjes. Ik snap het ook nog wel. Bij mijn eerste hond wist ik ook niet wat ik nu allemaal weet. Met een boekje van Martin Gaus in mijn hand zou ik het varkentje wel even wassen

Vorig jaar op de hondenschool zat er ook een jong stel met een stafford in het pup klasje. Toen de trainer vertelde dat deze pup eenmaal volwassen waarschijnlijk niet meer met andere honden zou kunnen spelen keken ze helemaal beteuterd. Werkelijk geen flauw idee wat ze net gekocht hadden.

Ik denk dat ik het wel duizend keer gezegd heb. Neem als eerste hond een ouwe herplaatser. Dat daagt de nieuwe baas op een veel betere manier uit dan een raspup.
3 jaar later gaat die spanjaard dood en weet je of je het leuk vindt om een hond te hebben. Perfect.

De logica van Drandelio en Jennifer dat de opvoeding goed loopt omdat ze er allebei met hun lekenpoten mee aan de slag willen deel ik zelf niet. In de praktijk gaat dat eigenlijk altijd fout.

Wel. Mensen kopen wel staffords zonder het te weten.
Vooral de groep 20-30.

Komen gewoon niet uit een hondentraditie en kopen hun eerste hond waarbij ze denken dat je ze vooral goed moet opvoeden en dat die goede opvoeding dan uit de handen van een volslagen leek kan komen als je die het maar goed bedoeld.
Die mensen moeten gewoon zo'n marktplaatstinker van een hond nemen waar je twee jaar op kan oefenen voor hij van de leishmania uit elkaar valt.
Geen raspup. En de fokker moet ze ook niet aan Diondro en Jessie verkopen.

Dagmar schreef: ↑19 sep 2022, 19:36

Snuffel11 schreef: ↑19 sep 2022, 19:14
Ik zie het niet als vals.,.als ze vals zou zijn dan reageerd ze anders. Nu fikseerd (staat er vast fout) alleen, maar zal niet ineens in de riem hangen oid.
Zolang wij allerd zijn en blijven is dr niets aan de hand. We waken er iig voor.

Vandaar de aanhalingstekens. Vals is onbetrouwbaar, aangeboren hondgerichte agressie is voorspelbaar. Je kunt erop vertrouwen dat hij onder bepaalde omstandigheden altijd agressie ervaart.
Een fixerende stafford of pitbull geeft overlast en het is een gebrek aan controle. Daar zou ik als de wiedeweerga wat mee doen.

De agressie is niet het probleem. De gemiddelde jack russellreu is ook hondagressief. Dat soort hondagressie maakt geen gaten.
Het gaat er bij de klapkaken om dat de agressie niet gedoseerd is. Ze zijn niet hatelijk aangelegd. Ze zijn ongeremd. In alles.
Die rem moet dus extern zijn en dan heb ik het niet over foei maar over een stomp voor je kop de allereerste keer dat je denkt meningen te gaan lopen hebben.
En natuurlijk een tot Heilige Weg gecultiveerde ditdoenwewel. Dat komt altijd het eerst.

Fixeren is inderdaad allang een sanctie waard maar veel liever zie ik ze volgen voor een knuffel. Maar dan ook die trap voor je hol als het een keertje niet goed gaat. Het moet niet gebeuren en dan heb je geen overtrokken correctie nodig maar de keer dat het toch nodig is dien je hem gedachteloos uit te delen.
Voor schappelijkheid is geen ruimte met zulke honden.

Maar ik wil ze helemaal niet in de uitlaatstrook zien. Doe maar dubbel gezekerd en gemuilkorfd aan de mountainbike aan de stilste kant van het bos. Oprotten. Als je in beleefd gezelschap wil recreëren had je een andere hond moeten kiezen.

Echo is vandaag voor het eerst in haar leven gebeten. Ze kwam te vrijpostig rellen bij een herderkruising met een bal dus die riep Boe! en toen ze al gekeerd was kreeg ze een passende correctiebeet in haar kont.
Een blauwe plek en voortaan een nuance extra.

Daar hou ik van. Gematigd maar adequaat. Dat kunnen die kwijlbekken met dikke koepelkoppen niet. Dan moet meteen alles kapot.

Lothian schreef: ↑13 sep 2022, 11:10 Ik noem het liever geen vooroordeel maar hondenkennis

Precies. Als je in je waxjas met een tekkeltje die Fleur heet rondloopt heb je voldoende laten zien. Dan ben je een fantasieloze kakker.
Daar vindt niemand van dat je het niet mag zeggen.

Maar een joggingbroek met een kangal is ineens heus geen tok. Goed hoor.