Een Hondenleven

Gretha schreef: ↑15 nov 2022, 19:39

Hier krijg ik kippenvel van. Dat is een echte.
Het heeft het.

Hewi schreef: ↑02 nov 2022, 20:34 Ik zeg altijd dat je hart groot genoeg is dus geniet lekker van cash ,

En dit.

En je moet de energie al laten vloeien. Dus koop maar lekkere winterschoenen want er gaat gewandeld worden. Vaste routes op vaste tijden. Hoeft niet iedere dag hetzelfde maar je moet wel voor iedere dag een apart raamwerk aanleren.

We willen vaak een heleboel correct gedrag van een hond die misschien 30 keer in zijn leven buiten is geweest maar het aanbod van nieuwe dingen is niet de bottleneck maar het tempo van het kunnen leren. Een hond die maximaal leert moet je niet de rest van de stof tegen de kop gooien. En dat doet bijna iedereen wel.

Ik heb niet heel veel verstand van beaucerons maar het is mijn stellige indruk dat ze goed slim zijn en wat ze al kennen doorgaans met een gezonde dosis nuchterheid tegemoet treden.
Makkelijk wil ik het niet meteen noemen want dan doe je de goldens en de beardies tekort maar met een goede opvoeding die vooral heel breed is en zonder druk is opgebouwd mag je een kalmdominante reu verwachten die welliswaar spatjes kan gaan vertonen als je dat toestaat maar dat doe je toch niet.

Ik vind dat je met zulke honden vooral het benul moet hebben dat ze pas echt af zijn als ze tweeënhalf worden. Daarvoor mag je vooral een stap terug doen als hij nog ergens op aan het kauwen is.
Als je die rust ook nog inregelt in je wandelagenda en dus niet na een half jaar al alle bossen van nederland gezien willen hebben. Door zelf een beetje traag te zijn in de uitbreiding van zijn wereld hou je hem zelf voorwaarts en dat is een hond die leert. Dus traag is sneller, zeg maar. Nooit je jonge hond ergens doorheen hannesen. En dat is waarom je wel moet troosten. Troost voor een jonge hond is minstens zou goed in te zetten als een beloning.
Geen hele huilbui op de arm maar wel gewoon even een blik wisselen van "ik ga terug in jouw aura want ik vind het moeilijk of eng" dat vind ik gewoon altijd goed en dat heeft een paar nadelen maar vooral grote voordelen. Een hond die op jou terugvalt als het onaangenaam wordt is altijd stuurbaar. Denk daar maar eens over na.

En als ik me toch zit te bemoeien denk ik dat je grootste valkuil nu is dat je al een moeilijk hond verwacht. Dat is niet zo. De eerste 10 maanden is het sowieso alleen maar puppygehurk en uit je hoofd leren dat je cash heet.
Aan het eind daarvan weet je wat voor hond je hebt maar niet eerder. Het kan net zo goed de grootste lamlul van het dorp zijn want dat bestaat bij dit ras ook.

Het is geen vervanging. En al was dat het wel, wat is daar mis mee?

De grap van een nieuw begin is dat het altijd een nieuw begin is. Dat komt nooit te vroeg.

Ik vind er helemaal niets raar aan. Ik you het niet anders doen en ik vind het een heerlijk hondje!
Gefeliciteerd!