Ik heb de foto's net voor de vierde keer gekeken en ik heb er echt van genoten.
Meteen uit de auto was het al dikke mik. Alsof ze wisten wie ze waren. Volgens mij wisten ze dat ook.
Mira werd meteen herkend, net als de vorige keer. Ze is nog steeds de nestmama en iedereen heeft godverdikke te luisteren, maar dan is het ook gezellig en speelt ze van harte mee.
Ze heeft de hele middag tegen me aangesprongen omdat ik haar moest optillen. Zo druk was ze met haar eigen moedergevoel. Status zonder malus.
Ze heeft er enorm van genoten en ik weet zeker dat ze precies wist hoe het zat.
Iza is precies Echo. Zelfde karakter en heel aanhankelijk op haar eigen poten. Niet aanhalen omdat jij het wil maar ze komt met liefde een minuut later zelf bij je op schoot.
Ze komt sowieso met liefde. Het zijn heerlijk warme persoonlijkheidjes.
Taro is...een jonge reu.
Ook lief en slim maar hij heeft zijn prioriteiten daar waar je van een jong reutje verwacht. Als boter....zeg maar.
Prachtig fors voor het type. Net als Taxi.
Naar verluidt ook heel goed getraind.
We hebben in het gras langs het pad gezeten en ze hebben met elkaar en met andere honden gespeeld. Een en al aangepastheid zonder daar een gram vitaliteit voor in te leveren.
Heel gaaf!
Spock (de lichte) kon deze keer niet mee. Dat is ook zo'n hormonenhulk en toch gewoon heel gezellig en aangepast.
Billie komt binnenkort weer naar Europa. Dan hopen we haar te zien.
Wat een ontzettend leuke ervaring om zo'n nest te mogen fokken. 5 prachthondjes. Ik zou ze allemaal zo willen hebben.
