Een Hondenleven

Wat is er eigenlijk mis met gedoe?
Je kunt ook geen hond nemen. Verreweg het minste gedoe.

Hakkene schreef: ↑11 feb 2024, 18:56 Is het zo dat als je ervoor zorgt dat een reu genoeg te doen heeft, voldaan is, moe is… dattie dan sowieso minder bezig is met loopse teven?

Een volle dag is altijd goed tegen obsessief gedoe. Maar of het ook dusdanig vermindert dat je er geen last van hebt...

De echte vraag is waarom je er last van hebt als een reu met loopse teven "bezig is".

Nicoline schreef: ↑10 feb 2024, 23:21 Ben ik weer eens met m'n jaarlijkse post

Goed zo. Regelmaat is belangrijk.

Ik heb het gekwaak dat altijd weer naar castratie leidt naast me neergelegd.

Ten eerste is geslachtsdrift behoorlijk rasgebonden. Bij een jonge intacte terrier kun je echt wel verwachten dat hij achteruit op een kussen door de serre rijdt.En dat hij inderdaad op elke teef verliefd wordt en alle andere pikhaantjes van de straat liever dood heeft.
Maar ik vind dat helemaal niet zielig. Dat is gewoon een gezonde jongen zonder vriendinnetje. Dat is toch geen ramp?
Laat hem zich lekker opfokken over het feit dat er een loopse teef door de strook een stippellijn heeft getrokken. Wat geeft dat nou dat hij dan op zijn achterpoten op de leuning van de bank over het plakplastic staat te gluren. Ik vind dat juist leuk.

Veel andere rassen zijn niet minder hijgerig maar wel veel rustiger dus dan wordt het weer een ander verhaal.

Ik vind geslachtsdrift zonder copulatie helemaal niet raar laat staan zielig.
Wat ik zielig vind is als een hond een baas heeft die hem alleen in zijn hormoonpatienterige versie leuk genoeg vindt.

Ik ben eigenlijk helemaal tegen castratie. En als je het allemaal zo zielig vindt dan neem je toch gewoon een leuke teef? Laat je je reu vasectomeren. Kunnen ze de gehele dag rampetampen. Maar dat willen die mensen niet. Die bedoelen echt dat ze denken dat die bewusteloze vetzak onder de keukentafel gelukkig is. Tevreden wel. Dat wel. Omdat je de pit er uitgesloopt hebt. Nogal wiedes, Karin.

Ik vind het echt heel raar om te doen alsof honden wel kunnen herderen, waken, graven, spoeuren en rennen maar geen goed huisdier kunnen zijn zonder er een kapoentje van te pinnen. Dat vind ik echt een beetje een sektepreek.
Neem dan gewoon geen hond. Heb je helemaal nergens last van.

Ik liep een keer met Dapper in Parijs. Hij brullen tegen de aangelijnde pitbul van een paar marokkanen. Die begonnen meteen duimen op te steken en dat ze het zo'n leuke hond vonden.
En toen realiseerde ik me dat je het inderdaad ook gewoon leuk kunt vinden.

Hein is een vroegcastraat. Met 10 maanden moesten de ballen er al af. Met 11 moest hij weg.
Het is sowieso al een apart hondje. Hoeveel jack russels hebben er een fikse onderbeet en de borstkas van een franse bull? Maar dat gecastreerde gaf hem vooral stress. Hij werd banger. Het is een held hoor dus hij staat er gewoon maar hij kreeg stress van dingen op een manier die een beetje krom was en waar bovendien andere honden geen last hebben.
Hijn is nu een ouder heertje en heel gelukkig met zijn vrouwtje en liever zonder andere mensen en honden. Lekker op de bank tot we de schoenen maar weer eens aan gaan trekken en naar de brug gaan lopen. En dat doet hij nog steeds heel goed. Maar het was echt veel leuker geweest als hij intact was geweest.
Fysiek maakt het niets uit. Het is nog steeds een sterk en doodfit hondje. Maar mentaal vind ik hem soms wel zielig. En dat heeft alles met die castratie te maken. De castratie van de bazin die hem meteen daarna niet eens wilde hebben. (Ja, denkt u daar maar even over na.)

Nou ja, ik stop maar want de ervaring leert dat alles dan meer dan 4 alinea's een "epistel" is. Die vinden dat ik minder geraaskal af moet scheiden.
Voor die mensen hou ik het kort: "Je hond wordt rustiger van castratie. Maar niet makkelijker en zeker niet gelukkiger. Honden willen namelijk van zichzelf uit geen misdienaartje worden."