Een Hondenleven

Ja ik weet het hoor. Het is echt aangeboren.

Mijn honden springen met gepaste toestand uit de bench en gaan staan kijken naar de deur waar een vreemdling op klopt.
Brullen doen we niet. Ik zie het zo ook wel, dat paupergekrijs achterwege graag.

Ik had vorige week asem met een pomsky.
Superleuke pup. 12 weken gok ik.
Schrééuwen.

Ik kan het niet goed aan. Ik merk bij me eige dat ik er ook geen zin in heb.
Na een uurtje rennen en gieren ga je gewoon naar je mand en dan wil ik je minstens 3 uur niet meer zien laat staan horen.

Ik had de snorren van Tara hier een keer logeren.
Mijn duiven op het staldak.

Laserstralen van haat uit die ogen maar geen herrie.