Een Hondenleven

Mijn whippet en jonge lurcher komen altijd meteen als ik ze roep.
Nooit snoep en ook nooit straf.

Ik kan ze natuurlijk niet roepen als ze met 50 kilometer per uur rondvliegen want dan horen ze me niet maar zodra het getetter afgelopen is is één keer fluiten genoeg.
Gewoon omdat het leuk is om te komen en ze altijd ook meteen weer door mogen.

Ik ben het spelletje in plaats van de zeurneus die het spelletje altijd laat stoppen.

Mira weet dat ik haar soms optil als beloning en dat vindt ze geweldig want dan ziet ze veel meer dan vanaf haar eigen hoogte dus daar komt ze maar al te graag even voor.
Helaas heb ik meegedaan aan @Sirene's "in je armen springen" dus werpt ze zich nu met grote regelmatig op me af. En dan moet ik vangen.

Je moet je hond gewoon niet laten oefenen in gedrag dat je niet uitkomt.

En begrijp me goed, mijn teven schieten ook als torpedo's op andere honden af om daar gezellig te gaan lopen doen.
De meeste honden vertrouw ik prima en ik weet dat het goed gaat.
Maar ik wil wel gewoon kunnen zeggen dat het niet mag en dat het dan ook niet gebeurt. En ja dat is dan omdat ik anders boos wordt.

Ik roep mijn honden altijd terug. Dat maakt het veel makkelijker.
Ze mogen best gaan kijken maar ik bepaal hoelang. Het blijft dezelfde volgorde. Dat is eigenlijk vals spelen maar het werkt wel.

Zo heb je een hond die weet dat je een seintje gaat geven en daar uit gewoonte klaar voor staat.
Dat is een totaal ander beest dan een hond die je niet hoort omdat hij alleen maar met zijn neus bezig is of inderdaad achter de teven aan wil. Je moet de focus bij jou houden. Dat is bij alle honden zo.

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 22:33

EchoMira schreef: ↑11 okt 2021, 22:31 Oke, dan doen we alsof agressie tussen reuen niet bestaat. Ook goed.

Niet alle reuen zijn agressief.

Dat zeg ik toch ook niet?

Maar je weet niet van tevoren of jouw reu wel of niet voor een potje matten in is.
Zelfs bij labradors of beardies en bichonnetjes weet je dat niet zeker.
Dus ik zou mijn jonge reu niet toestaan zich te oefenen in het op eigen houtje opzoeken van andere honden.
Dan heb je drie maanden lol en een leven lang spijt.

Mijn summum is een luisterende hond die ook niet wil matten.
Ik sta er op dat mijn honden bij me komen als ik roep. Lukt niet overal en altijd maar die situaties vermijd ik dan.
Ik ga jouw ontwikkeling tot narigheid niet faciliteren. Speelmaatjes zoek ik wel even voor je uit. Dat doe je niet zelf.

Ook niet omdat er kutjoekels bij zitten die jou met je hele spelbuiging keihard te grazen nemen.

Oke, dan doen we alsof agressie tussen reuen niet bestaat. Ook goed.

Rosanne schreef: ↑11 okt 2021, 22:15

Lothian schreef: ↑11 okt 2021, 22:04 Taro was/is opeens niet meer mee te roepen vanaf elke hond en vertrekt soms opeens zonder toestemming om kennis te gaan maken. Iets waar ik juist zo op geoefend heb in zijn puppytijd.

Verder blijft het een blij, makkelijk, braaf hondje.

Als het gewoon gezellig buurten is zou ik het ook niet erg vinden. Komt vanzelf ook wel weer dat hij zich weer herinnerd wat ook alweer de bedoeling was.

Behalve als het verder ontwikkelt (en dat doet het) naar gepats en gedonder. Volwassen reuen buurten niet gezellig. Dat is een vrouwelijke primatending.
Dat is niet te zeggen dat ze niet sociaal andere honden kunnen ontmoeten maar dat hebben ze dan wel degelijk geleerd dmv begrenzing.

Echo laat zich iets meer gelden.
Ze was echt een schijtgemakkelijk puppy en ze is nog steeds heel, heel erg makkelijk maar ze doet niet meer alles wat je zegt omdat je het zegt.

Ze wil nog weleens toch door blijven hollen als ik haar geroepen heb of stiekem toch gaan kijken of de buurhond thuis is en dan blaffen als ze Salto ziet.
Stelt weinig voor maar er is genoeg verandering om het op te merken.

Met 6 maanden zou ik vooral heel erg op gaan ruimen en rekening houden met het feit dat er flink gewisseld gaat worden met bijbehorend gekauw op oneigenlijke zaken.