Een Hondenleven

GoldenGizmo schreef:

malinois schreef:

GoldenGizmo schreef:Knappe Xanu Wel erg kwalijk dat de ondergrond eigenlijk ongeschikt was. Op z'n zachtst gezegd knap lullig wanneer een hond op nota bene een EK geblesseerd raakt door zoiets stoms...

Hadden 2 van de 3 honden van je teamgenoot met wie je meereed zich ook gekwalificeerd? (de rechter hond kan ik niet echt goed zien, maar ik neem aan dat dat Xanu is, en niet Gijs (als ik de naam goed herinner?) ?

(buiten het dock diving seizoen trainen zij behendigheid bij dezelfde club als waar wij ook trainen, vandaar dat ik weet wie die teamgenoot is en wat voor honden zij hebben, hoewel ik ze alweer een hele tijd niet heb gezien, en de namen niet goed weet (Gijs en Phoebe en nog een teefje dacht ik) )

Phoebe had zich ook gekwalificeerd inderdaad maar staat niet op de foto. Ze liep met de vriendin van de zoon van een andere teamgenoot. Xanu ligt vooraan. Gijs doet niet meer mee inderdaad, die is met pensioen. Ze hebben Lotta, Coco, Phoebe en Gijs.
Ja dat was heel slecht, er lag een heel goedkoop kunstgrastapijtje op, op ons eigen dock ligt er een duur en dik stuk kunstgras op, gelijmt en geniet. Want t wordt natuurlijk zeiknat dit was heel dun en liet dus los doordat t zo nat werd. Daardoor was t spiegelglad geworden op sommige stukken.

Ik bedoelde eigenlijk de foto in de bus, ik zie dat ik dat er niet bij had gezet

Ah zo ja rechts is Xanu dat klopt [emoji1303]

GoldenGizmo schreef:Knappe Xanu Wel erg kwalijk dat de ondergrond eigenlijk ongeschikt was. Op z'n zachtst gezegd knap lullig wanneer een hond op nota bene een EK geblesseerd raakt door zoiets stoms...

Hadden 2 van de 3 honden van je teamgenoot met wie je meereed zich ook gekwalificeerd? (de rechter hond kan ik niet echt goed zien, maar ik neem aan dat dat Xanu is, en niet Gijs (als ik de naam goed herinner?) ?

(buiten het dock diving seizoen trainen zij behendigheid bij dezelfde club als waar wij ook trainen, vandaar dat ik weet wie die teamgenoot is en wat voor honden zij hebben, hoewel ik ze alweer een hele tijd niet heb gezien, en de namen niet goed weet (Gijs en Phoebe en nog een teefje dacht ik) )

Phoebe had zich ook gekwalificeerd inderdaad maar staat niet op de foto. Ze liep met de vriendin van de zoon van een andere teamgenoot. Xanu ligt vooraan. Gijs doet niet meer mee inderdaad, die is met pensioen. Ze hebben Lotta, Coco, Phoebe en Gijs.
Ja dat was heel slecht, er lag een heel goedkoop kunstgrastapijtje op, op ons eigen dock ligt er een duur en dik stuk kunstgras op, gelijmt en geniet. Want t wordt natuurlijk zeiknat dit was heel dun en liet dus los doordat t zo nat werd. Daardoor was t spiegelglad geworden op sommige stukken.

ellen en de birmanen schreef:gefeliciteerd, weer een ervaring rijker. maar zag ik Sander B. er ook bij staan?

Ja klopt, Sander is 1 van de 3 eigenaren van DDA (Dock Diving Academie) en heeft jarenlang gesprongen met Toby.

Dank jullie wel! [emoji8]
Inderdaad erg slecht voor zo'n groot evenement.

Gisteren was het EK dockdiving in Dortmund. Dogdiving zoals de Duitsers het schrijven. En Xanu en ik mochten ook opdraven als een van de beste 10 gekwalificeerden voor Nederland. Omdat mijn bus de milieuzone niet in mag in Duitsland, midden in de nacht om 4.00 uur ons mandje uit om ons klaar te maken voor een reis naar Blitterswijck, om vanuit daar mee te rijden met een teamgenoot naar Dortmund. Een reis van in totaal uiteindelijk ruim 4 uur enkele reis.
Het EK werd gehouden tijdens een grote hondenshow, dus enorm veel mensen en honden. Wat hield Xanu zich goed, heel relaxt liep hij tussen de enorme hoeveelheid mensen, honden, karren en spullen door. Alsof ie t dagelijks doet. Veterinaire keuring probleemloos. Deelnemers aan het EK kwamen uit Nederland, Duitsland en Oostenrijk. Het dock was anders dan we gewend zijn, slechte bekleding waardoor de honden glibberden bij de afzet. Zo ook Xanu, maar dat was voor alle deelnemers een dingetje. Een slechte sprong (hij ging in spagaat bij de afzet) daardoor (rond de 3.50 mtr) en een uitstekende sprong (van ruim 5,5 mtr) leverde uiteindelijk de 11e plek op. Zo trots op mn ventje, wat heeft ie veel bereikt in een jaartje deze sport... dat had ik nooit durven dromen. Weer een bucketlistvinkje erbij, een certicificaat, medaille en een ervaring rijker, gingen we weer beginnen aan een 4 uur durende reis huiswaarts...



Met dank aan oa Elly voor foto's