Een Hondenleven

Tja ik laat ze los waar en wanneer ik denk dat t kan. Een eventuele boete geloof ik wel en neem ik op de koop toe. Mijn honden vallen geen mensen of andere honden lastig. Dus niemand heeft er last van. En ik ken uitstekend de andere kant, heb jaren met een hond gelopen die geen vreemde honden moest. Dat was mijn probleem hoe kut ik loslopende honden ook vond. Zo lang ze niet om te knokken kwamen zorgde ik wel dat hij niks hoefde te doen. Ik kwam vorige week.een vervelende opdringerige en patsende loslopende labrador tegen met mn 2 aangelijnde honden. Al grommend kwam hij met stijve poten op ons af gelopen. Tot een metertje of 3, toen gingen die 2 van mij naast me staan. Alleen maar staan, heel zelfverzekerd. Labrador dimde in en draaide om. Ik denk dat die van mij prima de hondentaal spreken om t zonder bloedvergieten duidelijk te maken wat ze vinden en ook weten wat de ander in gedachten heeft. Een pitbull of stafford wacht ik absoluut niet af overigens. En er zit dus een verschil in welke honden er op ons af komen wat ik doe. Zouden die van EM of Nanna op mijn mannen afkomen is er niks aan de hand en kan ik gewoon met hun toestemming de mijne ook loslaten. Ze hebven ook als pup geleerd om aangelijnd kennis te maken met andere honden dus die lijn is voor hen normaal en geen not done.

EchoMira schreef:

Diana schreef: ↑24 feb 2024, 07:44 Grappig dat jullie dat herkennen. Ik vraag me echt af waar het precies in zit.

Als je dat wil onderzoeken moet je preciezer definieren wat je bedoelt.

Wel denk ik dat Nederlanders (niet alleen Nederlanders maar daar hebben we het nu over) echt veel te bang zijn om hun pup een negatieve ervaring te laten beleven en vooral dan ook zelf uit te laten zoeken. Het is meteen troosten en beschermen.
Op zich heel begrijpelijk en in het moment ook niet verkeerd maar als je hond alleen maar met jou buiten komt en jij altijd alles wegpoetst leert je hond nooit om gewoon te accepteren dat het een keertje niet alleen maar leuk, gezellig en warm is. En dat kan een hond al snel labiel maken want die negatieve ervaringen komen toch en enig relativeringsvermogen is zo'n oogappeltje dan vreemd.

Als je bijvoorbeeld kijkt naar hoe veel knpv-mensen met pups omgaan zie je wel verschil. Die pups lopen gewoon overal aan een lange lijn en krijgen bijna geen hulp of troost. Die lopen op eigen pootjes, moeten gewoon accepteren dat ze soms moeten wachten in minder dan optimale omstandigheden en worden niet constant overal uit gered voor ze de kans hebben gekregen er zelf iets mee te doen.

Een kennis van me is ook zo. Een labrador pup, fieldtrail. Maar die mag niks uitzoeken; nooit los, altijd lange lijn. Andere honden zwaait ze al van ver met t verzoek om ruimte te krijgen. Die mogen er dus ook nooit bij niet los en niet aangelijnd gewoon nooit. In een speciale hondenspeeltuin mag hij los maar alleen zonder andere honden en wordt overal overheen geholpen en beschermd. Ik zou van minder gestoord worden als hond denk ik... beestje is nu 1 jaar en piet paniek op straat, van iedereen bang en van alles bang. Hoe kan dat nou? Het is toch een labrador... ik vind t zielig maar ja wie ben ik. Natuurlijk bescherm ik mn honden maar ze zijn best wel eens ergens van afgevallen waar ze zelf opgeklauterd waren. En ze weten ook uit eigen ervaring vaak wat schrikdraad is.

Soms niet vaaj. En hier is 0 handhaving dus dat doet niks