Een Hondenleven

Ja, er is natuurlijk sowieso een aanleiding geweest, maar bij mij zit de angst dat ik het niet zag aankomen. Daarmee zeg ik dus niet dat Boban onbetrouwbaar is, maar ik incapabel. De situatie blijft echter hetzelfde: ik ben degene die moet zorgen dat de boel hier veilig blijft en dat kan ik (nu) blijkbaar niet.

EchoMira schreef: ↑31 mar 2022, 08:51

Boban schreef: ↑30 mar 2022, 23:42 Ik krijg in crisissituaties vaak meteen een heel praktische instelling (om dan achteraf in te storten ) en ik heb na het incident direct contact opgenomen met de stichting waar hij vandaan komt.

Er is geen crisissituatie. Het is het eerste dat hij niet goed deed in twee maanden nadat hij nooit in een gezin gewoond heeft.

Lees het niet als kritiek want ik vind dat iedereen zijn hond weg moet doen als hij dat wil. Zolang je dat goed doet is het voor de hond vaak een fikse upgrade dus helemaal prima.

Maar om hem nu tot op de herplaatssite nog te achtervolgen met een of ander strafblad terwijl je zelf de reden van zijn beet niet begrijpt vind ik weinig effectief. Volgens mij ben je dan aan het doen alsof jij het beter begrijpt dan de stichting en dat is gewoon niet zo anders had je het wel aan zien komen.

Nogmaals, niet als kritiek lezen want dat is het gewoon niet. Je bent een heel pril beginnende eigenaar die signalen gemist heeft. Dat is heel normaal.
Maar het ligt niet aan de hond en ook niet aan de stichting.

Als je het zorgvuldig wil doen laat je er eerst iemand naar kijken die je hond wel kan lezen want het kan over jou, de bank of wel degelijk over het gedrag van je zoon gaan.
Als je dat weet kun je echt iets voor je hond doen maar als je daar geen moeite in stopt moet je niet doen alsof je weet hoe het zit. Dat is dan gewoon niet zo.

Nee precies, dat weet ik niet en in dit licht begrijp ik dat de stichting het zo in de advertentie heeft gezet.

Ik denk hier even over na, want wellicht is slechts herplaatsen bij een gezin zonder jonge kinderen inderdaad niet zorgvuldig genoeg.

Heel erg bedankt voor jullie reacties
Claimgedrag is inderdaad waar ik ook onder andere aan dacht, maar ook dat kan ik niet goed bij hem plaatsen.

Fabienne schreef: ↑31 mar 2022, 08:21 Wat ontzettend naar. Hoe de situatie is ontstaan is natuurlijk lastig via een scherm te beoordelen maar ik snap dat je hem nu niet meer vertrouwd met je zoon.
Is er geen andere optie dan houden totdat hij herplaatst is? Is er vanuit de stichting geen opvang?
Kan me zo voorstellen dat de situatie alleen maar spanning oplevert en of dat dan ook perse veilig blijft is de vraag.

Dat hij nu na 2 maanden los komt en ander gedrag laat zien is niet zo vreemd opzich. Alleen dat dat andere gedrag evt ook bijten is is natuurlijk erg jammer

Nou, dit is het precies, ik had het minder zorgelijk gevonden als dit in de eerste week was gebeurd. Hij lijkt juist steeds meer zichzelf te worden en ik ben bang dat dit er dan bij hoort..? Maar voor hetzelfde geld gebeurt het nooit meer... De stichting heeft geen achtervang en ik maak me eerlijk gezegd ook zorgen. Mijn zoon volgt mijn instructies goed op en loopt niet in zeven sloten tegelijk, maar ik vind dit toch spannend en ook zielig.

Hakkene schreef: ↑30 mar 2022, 23:57 Wat ellendig zeg. Ik zou m ook even laten checken. Heb je niet een puppyren die je even neer kan zetten als afscheiding? Woon je in de buurt van Zwolle? Anders mag je de mijne wel even tijdelijk lenen… kun je de kamer in tweeën splitsen.

Oh wat aardig! Ik woon in Arnhem, in denk er even over na.

Ja nou, helemaal uitsluiten kan natuurlijk nooit, maar ik heb hem van onder tot boven gecheckt en hij reageert nergens op. Op het moment stond mijn zoon naast hem, terwijl Boban hoger lag (tov de grond), dus mijn zoon is ook nergens op gaan zitten of staan.

Het lijkt me onwaarschijnlijk en tegelijk de meest waarschijnlijke optie

Hallo allemaal,
Ik heb me hier een paar maanden geleden aangemeld rondom de komst van Boban uit de Balkan. Alles ging gewoon goed, dus ik had verder niet veel te melden

Hij ontpopte zich hier al vrij snel als een lieve, nieuwsgierige en heel aanhankelijke lieve hond. Had ik al verteld hoe lief hij is? Dol op mensen, weinig interesse in andere honden, maar evengoed beleefd. Netjes aan de riem lopen, alleen thuis blijven geen probleem. Ik kneep echt in m'n handjes met zo'n kant en klare hond. Ik had me van tevoren allerlei scenario's voorgehouden, m'n borst natgemaakt voor allerlei ongeregeldheden, vastbesloten om die met veel geduld, liefde en daadkracht aan te pakken. Met slechts één onrekbare grens: ik moest hem kunnen vertrouwen met de kinderen.

Hij is pas twee maanden hier, dus ik laat hem sowieso nog geen seconde alleen met de jongste (5) en houd nog steeds streng toezicht, ook al vond ik dat ik misschien wat overdreef, het is zo'n zachtaardige hond...

Nou, ik heb dus geen idee hoe het kon gebeuren, ik zat er gewoon naast en hij heeft mijn zoon gebeten Ik heb redelijk haviksogen als het aankomt op stresssignalen bij mens, hond en kat, maar ik zag het niet Mijn zoon benaderde hem rustig, rustig pratend en aaide hem, gewoon, wat we hele dagen doen en wat hij heerlijk vindt. En het volgende moment grijpt hij hem vol in de onderarm Z'n arm is nu blauw, dus het was ook geen lullig nephapje of zo.

Ik pieker me natuurlijk suf over een verklaring, maar eigenlijk maakt het niet uit, het is net die enige onrekbare grens die overschreden is. Ik vind het vooral verschrikkelijk voor Boban, dat hij hier niet kan blijven. En ik voel me schuldig, naar hond en kind dat ik ze in deze situatie heb gebracht

En er is nog iets dat me dwarszit. Ik krijg in crisissituaties vaak meteen een heel praktische instelling (om dan achteraf in te storten ) en ik heb na het incident direct contact opgenomen met de stichting waar hij vandaan komt. Ik heb zo'n adoptiecontract waar in staat dat de hond eigendom blijft van de stichting en dat zij hem herplaatsen als dat nodig is. Juridisch natuurlijk compleet waardeloos, maar ik heb dit met ze afgesproken, dus ik wil me daar zo veel mogelijk aan houden. En, belangrijker, ik weet dat zij het beste voor hebben met Boban.

Nu staat hij op een herplaatssite met de eufemistische omschrijving 'hij kan wat nerveus worden van kinderen'. Ik ben geen hysterisch persoon en ik zie Boban echt niet als een gevaarlijke hond, maar moet er niet bij vermeld worden dat er daadwerkelijk iets is voorgevallen? Er staat wel ook bij dat hij niet geplaatst wordt bij kinderen onder de 12. Ja, ik kan dit ook vragen aan de stichting, maar ik ben daar een beetje voorzichtig mee geworden. De mensen van deze stichting lijken me wel ok, maar ik heb eerder meegemaakt hoe snel de vlam in de pan slaat als er gedacht wordt dat je ergens commentaar op hebt.

Ik baal er sowieso een beetje van dat ik nu moet afwachten, ik heb het zo met hem te doen. Wanneer mijn zoon thuis is, zit Boban op de gang of in de tuin, naar binnen te kijken terwijl hij er zo graag bij is. Het liefst zou ik zelf op zoek gaan naar een ander adres voor hem (bijvoorbeeld via via of via marktplaats), maar dat levert natuurlijk weer gezeik op. Maar misschien moet ik me daar niets van aantrekken. Wat zouden jullie doen?