Ik loop regelmatig langs een huis waar dan een herder van het erf waaks op ons af komt stormen. Die stuur ik ook elke keer terug en de hond luistert daar goed naar. Het op ons afstormen veranderde met de tijd in een rustig drafje en nu blijft ze gewoon op het pad staan zo van ' he jammer, daar mag ik niet naar toe'. Deze herder is wel zacht / lief van karakter, met een pittiger exemplaar gaat het vast moeilijker. Ik heb bij een andere herder ook weleens 'zit!' gezegd en die ging heel braaf zitten
Soms komt het met heel veel bombarie aan maar stiekem zijn ze dan toch nog het braafste jongetje / meisje van de klas.