Een Hondenleven

Diana schreef: ↑12 feb 2024, 07:39 Mijn reuen kwamen beide gecastreerd bij mij, dus ik kan het niet vergelijken met hoe ze waren voordat ze gecastreerd waren. Maar zowel Amoz als Arlo waren/zijn geen vette, vormloze luilakken, dus wat dat betreft is mijn ervaring niet negatief - ik heb liever energieke en vitale dan heel rustige honden, dus ik zie het zelf niet echt als een voordeel als een reu rustiger zou worden van castratie. Ze waren/zijn allebei ook geen pispaaltjes en supersociaal met zowel teven als reuen.
Amoz was overigens nog steeds erg geïnteresseerd in loopse teven, plasjes van loopse teven en wilde ook dekken als teven dekrijp waren. Dus het is ook niet zo dat dat gedrag altijd volledig verdwijnt na castratie en dat ze dus op dat gebied 'niet meer zielig' zouden zijn na die castratie. Veel teven pikken het ook van een intacte reu helemaal niet zomaar om gedekt te worden, is dat dan ook zielig?
Dus nee, ik vind het niet zielig, er zijn wel meer dingen die honden graag willen en die ze niet kunnen doen of die we ze niet toestaan, dus het hoort volgens mij gewoon bij het leven.

Fabienne schreef: ↑11 feb 2024, 23:22 Nee een intacte reu is niet zielig ook niet wanneer hij in zijn leven "z'n kwakje niet kwijt kan". Ik heb eigenlijk altijd reuen(gehad)en ook wel wat teven (al dan niet gesteriliseerd)en werkelijk waar nog nooit hinder ondervonden van hun reu zijn. Ik vindt een loopse teef meer gedoe. Plasjes op likken en de daarbij behorende klappertanden laat ik maar beperkt toe maar verder hebben mijn reuen ook nooit last gehad van een loopse teef of in elk geval niet in die hoedanigheid dat ik er dan ook last van had.
Een castraat vindt ik vaak veel sneuer en meestal vanwege de reden tot castratie maar ook omdat het daarna niet echt meer wat is....

Waarom vind je een loopse teef meer gedoe?