Een Hondenleven

Ik hoop ook een eenmalig iets.
Kika vrat als pup ook alles. Nu niet meer. Maar die springer van je zoon is geen pup meer he?

Dat tegen een boom opknallen en een tand breken daar door vind ik dan weer wel zorgelijker en niet meer onder te veel werklust of zo vallen. Net zoals dat 5 meter naar beneden springen van sommige Mechels.

Ik bedoel, Kika spookt van alles uit, klimt overal op en onder maar heeft zich werkelijk nog nooit bezeerd daarbij, ze heeft een enorme lichaamscontrole en ondanks haar enorme drive en activiteit een zeer goed lijfsbehoud (op dat auto-drijven na dan, maar dat is niet helemaal het zelfde en ook dat komt goed). Op reis in Bretagna langs de kliffen veiligheidstuigje en lange lijn er aan, doe ik sowieso altijd op reis met iedereen, maar dat was eigenlijk niet nodig in haar geval, ze let verdomd goed op ook al moet ze alles gezien en verkend hebben.
Oh jawel, bedenk ik net, een keertje een bloedende tong door een glazen schotel te pikken en te laten stukvallen en dan schoon likken. Maar ze heeft er van geleerd, pikt nu ook mesjes en brengt die tegenwoordig als ik het zie ook terug, allemaal zonder een schrammetje.