Een Hondenleven

Ja, met Jinn mijn vorige border collie was "look at that" ook heel erg nuttig!

Wat bij haar ook wel werkte was een andere, sociale en makkelijke, hond tussen haar en de gevoelde bedreiging zetten. Zelfs kleine Pippa volstond, Laïla die er toen nog was was perfect daarvoor.
Waarbij IK dan de hond er tussen zette en die hond geen regelhond of versterker was.
Want dat kan dus ook... als ik makkelijke zachte Poppy tussen Kika en iets engs zet gaat Kika even in Poppy bijten als redirectie... na 2 keer had ik het wel door en dat doen we dus ook niet meer.

Zamunda schreef: ↑17 sep 2021, 20:46

Wat ik al wel heel duidelijk heb gemerkt tot mijn vreugde: Als er iemand zijn kant opkomt (en dat kan nog heel ver weg zijn) en ik roep hem, komt hij graag. Hij lijkt haast blij dat hij niet hoeft te kiezen tussen wegrennen en aanvallen omdat ik hem vertel wat te doen. Hem achter mij zetten werkt dan ook goed als de persoon maar op afstand blijft. Dan los ik het voor hem op en hoeft hij niet in te grijpen. Dat hij daar gevoelig voor is, vind ik wel een hoopvol aanknopingspunt.

Dat klinkt inderdaad heel positief, groot verschil met Lais (die moet echt moeite doen om te luisteren want wil eigenlijk niets liever dan de ander wegjagen).

Ja, dit is wat ik bedoelde, precies!
Jij lost het op en biedt veiligheid.
Ik denk dat door die houding er nog wel beterschap komt. Hoe veel is afwachten.

Ik zou allereerst inzetten op veiligheid uiteraard.

Daarnaast denk ik dat er verbetering mogelijk is als jij duidelijk aangeeft dat jij er voor zorgt dat hij veilig is en er niemand in zijn ruimte komt.
Toch eerder managen dus volgens mij, met als "neveneffect" dat de angst en dus de agressie minder wordt als hij nog meer op jullie vertrouwt en op het feit dat jullie voor zijn veiligheid zorgen en hij dat zelf niet hoeft te doen.

Aanleg speelt enorm mee naast socialisatie.
Zie ik vb bij Kika, door corona anders moeten socialiseren dan mijn anderen honden, vanaf 9-10 maanden kon er meer en haar gedrag naar vreemden en absoluut naar kinderen is er "zo maar" met enorme sprongen op vooruit gegaan.

Wat ik in het verhaal van deze hond lees is dat er ook bij wonen in het vorige gezin toch wel problemen bleven, ik vermoed dus dat er een grote genetische basis ook bij komt kijken en als ik dan lees dat er akita bij komt lijkt me dat niet onlogisch.