De reden is ontstaan eigenlijk vanuit de vraag van vriendin om kennis te maken èn dat het voor mij toch ook fijn is om iemand die me dierbaar is te kunnen ontvangen thuis zonder de hond weg te hoeven stoppen.
Vandaag is ze weer langs geweest, met haar (volwassen) dochter waarbij we hetzelfde recept hebben gevolgd als gister.
Mattie in de afgesloten tuin waarbij hij de woonkamer in kan kijken.
Bezoek binnen, even zitten en ontspannen, dan Mattie met muilkorf binnen (helpt mensen bij het ontspannen).
Beide keren was hij heel relaxed, lage kwispel, rustig snuffelen, ontspannen sfeer van alle kanten waardoor iedereen comfortabel en zeker genoeg was om de muilkorf af te doen.
Hij doet het zo knap, snuffelen, er kan gekriebeld en geaaid worden, gaat ontspannen liggen slapen, laat zijn kunsten zien (zit, poot, luid, af), mensen kunnen door het huis lopen zonder dat hij daar op reageert. Het is gewoon net een echte brave hond.
Ik ben echt heel blij èn trots.
Ik weet dat hij niet opeens een brave labrador is (buiten en met vreemden) dus daarin blijf ik alert en mijn verantwoording nemen.
Maar ik ben wel blij dat ik hem dit vertrouwen heb kunnen geven waardoor hij heeft kunnen laten zien dat ie echt een kanjer is.
Je wordt alleen wel heel moe van bezoek
