Een Hondenleven

Wat een mooierds zijn het toch!

Een beetje rust in de tent is ook wel fijn.

Dat zal wel heel verschillend zijn, het contact tussen fokkers en de verschillende pupkopers.
Ik heb aan het begin veel contact gehad met de fokkers van Zeno omdat ik met best veel vragen zat en af en toe wel tegen dingen aanliep (eerste hond).
Ze hadden altijd antwoorden op m'n vragen en ik vond dat heel prettig. Daarna is het contact wel verwaterd. Als Zeno 10 jaar wordt (dat wordt hij uiteraard mag ik hopen, hij is nu 7), stuur ik ze zeker nog een berichtje en wat foto's. Ik ben wel benieuwd of zij nog wat over zijn nestgenootjes hebben gehoord en hoe oud zijn mams is geworden (die is er dan hoogst waarschijnlijk niet meer).
Maar als je eerder een hond hebt gehad, heb je daar misschien minder behoefte aan?

Zijn ze allemaal goed terecht gekomen?
En dan doel ik met name op degene met het grote ego

Die snoetjes!

Ik vind het wel grappig dat je er eentje met zo'n gigantisch ego tussen hebt zitten.

Dat klinkt allemaal goed! Hoe reageerden ze op de titerbepaling? Eén groot drama of maalden ze er niet om?

@ Persistence. Ik ook niet, hoor. Allemaal even schattig!
Het lawaai is dan weer iets minder schattig

Hoe gaat het met de kleintjes?

Daar word je toch blij van

Misschien een beetje een gekke vraag: maar heb je zelf als fokker ook het gevoel dat je een beetje moeder bent?

Fijn dat de rust is teruggekeerd.

En nu genieten

Wat een mooi nest! Ga je nog door een dierenarts laten controleren of alle pups daadwerkelijk geboren zijn?

Spannend! Succes met de laatste loodjes!

Gefeliciteerd!
Nu nog een maandje wachten op de pups.

O, wat leuk! Ik duim met je mee