Een Hondenleven

Zeno is wel erg aanhankelijk, maar niet knuffelig.
Hij is een contactligger, maar geen 'ik kruip in je' type. Een leuner. Niet een 'ik laat mijn buik zien en wil dat je me aait'.
Hij heeft geen verlatensangst. Maar hij zoekt je wel altijd op. Hij is liever in gezelschap dan alleen. Als ik op de grond ga zitten, heb ik meteen een hond bovenop me/tegen me aan. Ook als hij een snack krijgt, komt hij die graag boven op je verorberen; hij gaat daar niet mee vandoor.

Ik vind een knuffelhond zoals Peer stiekem wel heel erg leuk. Dus ik vind het op zich wel een beetje jammer dat Zeno daar niet zo'n behoefte aan heeft.