En uiteraard hoe belangrijk het voor jou is.
Inmiddels al bijna 17 jaar geleden kreeg ik kennis aan Jan wat nu mijn man is en had ik twee Fila's waarvan één absoluut niet van vreemde mensen hield.
Overigens niet in die mate dat ik niet met zomaar vreemde kon oplopen ofzo , dat was totaal geen probleem daar reageerde hij niet op al liet ik mensen hem niet aanraken dan.
Die relatie was belangrijk genoeg om te willen zorgen dat er goed contact was tussen de honden en Jan dus gingen we aan de slag om dat te bewerkstelligen.
Wij zijn begonnen met heel veel wandelen samen en vaak namen we Orson dan alleen mee zodat alle aandacht bij hem lag , mede ook omdat we van de andere honden geen problemen verwachten.
Dat hebben we echt veel gedaan dat wandelen en Jan nam dan ook vaak wat lekkers mee zodat Orson al snel een fijne associatie kreeg bij Jan.
Op een dag zijn we gaan wandelen met alle honden en daarna naar binnen gegaan want Jan bleef toen eten.
Dat ging prima want Orson was toen al redelijk gewend aan Jan.
Één mopper kwam er toen Jan opstond om zelf wat te drinken te pakken maar dat was alles.
Kort daarop bleef Jan voor het eerst slapen en kon hij gewoon vrij door het huis lopen waar hij wilde.
Hij heeft een prima relatie gekregen met Orson al heeft die wel altijd laten weten dat Jan niet nummer één was maar nooit met agressie.
Jan kon hem aaien ,wandelen met hem zonder mij, hem knuffelen waartoe Orson ook zelf initiatief nam want hij was duidelijk ook. dol op Jan.
We hebben het met kleine stapjes gedaan, soms tot onze eigen frustratie
maar met geduld is het wel helemaal goed gekomen. Kleine stapjes op veilige wijze zijn het belangrijkste ben ik van mening in dit soort situaties.