Een Hondenleven

Jimi wipte ook wat af op zijn popjes , zeker toen hij pas hier was.
Hij is gecastreerd en het was echt spanning afreageren van hem.
Hij doet het nu nog weleens maar al veel minder dan eerst.

Diana schreef: ↑10 mei 2023, 14:29

Fabienne schreef: ↑10 mei 2023, 14:14

Tineke schreef: ↑10 mei 2023, 14:07

Dit vind ik dan zo niet passen bij een stroomband erom.
Lijkt me dat met wat stemsturing ook resultaat bereikt kan worden.

Denk dat dat grotendeels met andere motivatie te maken heeft vanuit de hond. Neemt niet weg dat ik stroom echt een no-go vindt maar daar ging dit topic ook niet over

Ja, dat denk ik ook. Amy is mijn best luisterende hond, maar als ze echt in jachtmodus is, kan ik haar gewoon niet meer bereiken. Terwijl ze in geen enkele andere situatie ooit mijn commando negeert of zelfs maar traag uitvoert en in andere moeilijke situaties wel altijd goed bereikbaar blijft en direct op commando's reageert.
Mila en Fayah luisteren nog prima als ze een konijn zien, maar die raken daar ook niet per direct helemaal bezeten van, en ook Arlo kan ik na een initiële sprint van een paar meters gewoon terugroepen. Die blijft namelijk wél bereikbaar, hoe graag hij er ook achteraan zou willen.
Voor mij overigens geen reden om een stroomband te gebruiken, Amy loopt in wildrijk gebied gewoon aan een lange lijn. Maar met loslopen kan ik haar, omdat ze ook supergevoelig is voor correcties, inderdaad wel heel goed met mijn stem op het rechte pad houden als ik zelf genoeg op kan letten en kan voorkomen dat ze in jachtmodus raakt.

Ja hazen zijn hier het allermoeilijkste om te negeren , ook Luus loopt dan nog even door al is ze beduidend braver met terugkomen dan Abra ook dan.

Wij gaan enkele keren per week heel vroeg naar een gebied waar het stikt van de hazen maar er is een heel groot stuk afgezet gebied wat voor loslopende honden is.
Daar racen ze langs die hekken want de hazen ,ook niet gek ,zitten daarbuiten ze nog net niet uit te lachen.
Dat mogen ze dan ook , maar eenmaal aangelijnd bij het verlaten van dat gebied door het toegangshek is het over met de pret.
Dan mogen ze niet in de lijn hangen maar gewoon rustig naar de auto lopen, ook als er hazen zijn.
Dat doen prima dan want meestal zijn ze echt wel hun ei wel kwijt .

Fila's hebben een vrij grote will to please naar hun eigenaren toe , vanuit dat principe kun je een heleboel bereiken.
Er zit uiteraard ook een stuk zelfstandigheid in, maar met een vooral eerlijke en duidelijke aanpak blijven ze bereikbaar
Het laatste wat ze willen is een boze of teleurgestelde baas.

Uiteraard zit daar nog per hond verschil in , en ik heb niet enorm veel vergelijkingsmateriaal maar naar mijn idee zit in een mildere Fila minder will to please dan in een minder milde.

Abra is beduidend eigenwijzer dan Luus , en Rio was dat ook meer dan Orson.
Abra en Rio waren/zijn beide zachte honden met een vriendelijk karakter.
Ook het meest mild naar vreemden toe.
Orson en Luus hebben/hadden dat minder maar luisteren deed Orson prima, net als Luus.

Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat je qua opvoeding toch wat anders met een scherpere hond omgaat en wat duidelijker bent wat regels betreft omdat je je geen missers kunt veroorloven.
Dus met zekerheid zou ik dat niet durven stellen, het is puur mijn eigen ervaring.



Jimi is een onherleidbaar mixje , hij is behoorlijk eigenwijs maar wel vriendelijk tegen alles en iedereen.
Hij doet het prima op een beloning voor bewezen diensten

Kells schreef: ↑10 mei 2023, 14:04 Ieren zijn zachtgekookte eitjes en die moet je aanpakken met fluwelen handschoenen. Ze zijn erg gevoelig en je stem verheffen voelt voor hun als een pak slaag. Onlangs heb ik dat nog meegemaakt met Kells. Ik had een griepje en was zo schor als een kraai. Kells was een weitje ingelopen en kwam niet terug toen ik haar riep. Vrouwtje klonk namelijk nogal boos.

Dit vind ik dan zo niet passen bij een stroomband erom.
Lijkt me dat met wat stemsturing ook resultaat bereikt kan worden.