Een Hondenleven

CatnDog schreef: ↑23 sep 2023, 17:36

Tineke schreef: ↑23 sep 2023, 14:21

Diana schreef: ↑23 sep 2023, 13:53
Haha, wat erg, dat deed ik met Taartje ook op een landtong omgeven door water en één toegangspoortje
Nou, niet helemaal, ik ging daar niet op een klapstoeltje zitten Ik wandelde ondertussen met mijn andere honden over die landtong en op de terugweg pikte ik Taartje dan weer ergens op. Meestal stond ze op precies dezelfde plek een gangenstelsel te graven als waar ik haar had achtergelaten.

Die man begint ook met wandelen maar als Beagle er dan vandoor gaat dan klapt hij zijn stoeltje uit en gaat zitten

Nu begin ik me af te vragen wat voor type mensen voor een beagle kiezen. Zijn ze geduldiger dan de gemiddelde hondenbezitter? Zijn ze minder snel bezorgd dan de gemiddelde hondenbezitter? Hebben ze minder behoefte aan interactie met hun hond dan de gemiddelde hondenbezitter?

Diana schreef: ↑23 sep 2023, 13:53

Tineke schreef: ↑23 sep 2023, 13:45

Sterre schreef: ↑21 sep 2023, 10:09 Jaren geleden had ik een Weimaraner. Super gehoorzaam. Ik wandelde wel eens met iemand met een beagle. Die liet ze ook los. Ze zei dan als haar staartje recht omhoog staat dan weet ik het wel dan kan ik het vergeten en zie uiteindelijk alleen het witte puntje van haar staart. De beagle had een penning om met haar telefoonnummer. Als ze hem dan smeerde zei ze ik ga naar huis wachten tot ik gebeld wordt. Want de beagle ging meestal een tuin of een huis in en dan belde die mensen naar de eigenaar. Mijn weimaraner ging nooit uit zicht dus ik kon me niet voorstellen dat ze er zo rustig onder bleef en de beagle toch elke keer weer los liet lopen en haar steeds weer ophaalde. Maar ja de beagle had bij haar een superleventje. Ik had haar echt nooit meer los laten lopen.

Hier in de buurt iemand met een beagle die laat hij los op een eiland en dan is het wachten tot hij weer terugkomt.
Daarom heeft hij altijd een klapstoel bij zich en dan zit hij daarop, op het bruggetje de enige toegangsweg tot het eiland.

Haha, wat erg, dat deed ik met Taartje ook op een landtong omgeven door water en één toegangspoortje
Nou, niet helemaal, ik ging daar niet op een klapstoeltje zitten Ik wandelde ondertussen met mijn andere honden over die landtong en op de terugweg pikte ik Taartje dan weer ergens op. Meestal stond ze op precies dezelfde plek een gangenstelsel te graven als waar ik haar had achtergelaten.

Sterre schreef: ↑21 sep 2023, 10:09 Jaren geleden had ik een Weimaraner. Super gehoorzaam. Ik wandelde wel eens met iemand met een beagle. Die liet ze ook los. Ze zei dan als haar staartje recht omhoog staat dan weet ik het wel dan kan ik het vergeten en zie uiteindelijk alleen het witte puntje van haar staart. De beagle had een penning om met haar telefoonnummer. Als ze hem dan smeerde zei ze ik ga naar huis wachten tot ik gebeld wordt. Want de beagle ging meestal een tuin of een huis in en dan belde die mensen naar de eigenaar. Mijn weimaraner ging nooit uit zicht dus ik kon me niet voorstellen dat ze er zo rustig onder bleef en de beagle toch elke keer weer los liet lopen en haar steeds weer ophaalde. Maar ja de beagle had bij haar een superleventje. Ik had haar echt nooit meer los laten lopen.