Een Hondenleven

Dat vind ik zo leuk, goede matches tegenkomen in het wild.
Ik moest voorheen echt niet denken aan een herdertype maar deze vind ik toch wel heel erg leuk. Nu ben ik heel erg hoogzwanger en kan ik helaas niet heel veel meer met onze energie doen, maar normaal matcht het zo goed. Ik vind het echt een heerlijk hondje maar je moet er wel wat actiefs mee doen. Hoewel hij nu trouwens na een 20 minuten wandeling waarvan 15 los hij ook gewoon ligt te knorren.

Ik vind mijn honden ook heel makkelijk. Je past je ook aan elkaar aan natuurlijk, dus dat gaat gewoon zo. Als ze bij een ander mee moeten draaien, zou diegene het vast wel anders ervaren dan ik.

Manu is de makkelijkste hond in huis en aan de riem. Die zou ik zo bij een hoogbejaarde achter kunnen laten. Je moet hem alleen niet los laten. Of het maakt je niet zo uit dat hij af en toe uit zicht verdwijnt natuurlijk. Hij maakt geen brokken, tenzij je in een wildrijk bos zou wonen of naast een kudde schapen.

Meeko heeft veel energie. Hij is ook een beetje lomp en die combinatie maakt dat sommigen hem wat veel vinden. Maar hij is de vriendelijkste hond ooit, één en al gezelligheid en hij wil niets liever dan samen de wereld in Hij houdt het meest van mij maar met een ander loopt hij ook zo weg en hij heeft nog nooit gedacht over weglopen. Als je naar hem kijkt begint zijn lijf net zo te schudden als toen hij puppy was. Echt een vreselijk lieve hond en zo gehoorzaam en enthousiast. Ik noem hem weleens een labrador omdat het zo’n blije sukkel is. Ik vind hem supermakkelijk, de allermakkelijkste hond die ik ken. Maar ik weet dat mijn zus bijvoorbeeld helemaal gek van hem wordt