Een Hondenleven

Thuis mogen ze alleen blaffen als er wat is. Meeko zit weleens te mopperen als die vieze, vuile boxer het waagt langs ons huis te lopen. Met van die ploppende wangetjes.

Manu is sinds hij oud is alleen maar vocaler geworden maar hij gilt. Mijn buren vinden dat dus fantastisch maar ik vind het zó hard. Ik schaam me nogal voor zijn herrie. Als ik links wil en hij rechts of als hij over wil steken en ik niet. Of als zijn vriendin 50 meter verderop loopt. Er iets van zeggen heeft niet zoveel zin want hij doet er toch niks mee.

Meeko blaft als we gaan rennen. Die staat voor de start helemaal uit zijn plaat te gaan en dat laat ik gaan. Dat duurt maar even en ik vind zijn enthousiasme wel leuk.