Een Hondenleven

Ze zijn overigens naar elkaar toe absoluut niet aanhankelijk.
Vandaag thuiswerken, dan liggen ze liefst bij me, maar absoluut niet bij elkaar.
Dus maar een extra kussen gelegd, maar dan nog het randje opzoeken

Treskor is binnen altijd in mijn buurt. Ligt ook altijd mee in de zetel (behalve in de zomer), ligt voor de deur als ik in de badkamer ben, ligt in de keuken als ik in de keuken ben. Vaak met fysiek contact in de zetel, maar even zo vaak ligt hij gewoon apart in de zetel (hij kan ook een fort bouwen met kussens ). Buiten heeft hij me niet persé nodig, hij pleurt hem zo als het in zijn kop schiet (en het schiet er heel vaak in )
Hij slaapt nu sinds kort boven omdat Runar de trap niet zo goed meer af kan en daar slaapt hij in de zetel op mijn kamer. Als mijn wekker afgaat, komt hij wel mee snoozen op bed

Piiri kan ik sinds een dik jaar aaien (ze wordt 10 ). Ligt graag mee in de zetel, maar liefst geen fysiek contact (al kan dat nu sinds een jaar dus wel). Ze is mensgericht, ook buiten maakt ze op wandeling veel contact, maar geen kleefhond.

Runar zou in je kruipen moest hij kunnen. En toch ligt hij meestal op een kussen te slapen, komt soms eens in de zetel mee, kan er dan gerust van 's morgensvroeg tot 's avondslaat blijven inliggen . Hij wordt graag geaaid, op een soms opdringerige manier (je arm vliegt soms eens naar boven als je stopt met aaien). Buiten wil hij vooral graag snuffelen of anders koekjes eten (voor dat laatste moet hij dus wel aanhankelijk zijn )

Ze verkiezen alle 3 mij boven anderen uit en ik vind ze zeker allemaal aanhankelijk, maar ze zijn zeker niet vastgekleefd. Hoewel het toch soms eens storend is als ik me beweeg en dit meteen een volksverhuizing mee op gang brengt