Ik heb bij Jip regelmatig gedacht dat ik het compleet verprutst had en dat het nooit meer goed zou komen. Ik zat echt vaak met mijn handen in het haar omdat hij soms compleet onbereikbaar leek. Ik heb ook meerdere malen op het punt gestaan een afspraak te maken voor een chemische castratie, maar uiteindelijk heb ik dat nooit gedaan. Dat de hormoonpiek bij een reu op die leeftijd de training behoorlijk lastig maakt, is gewoon een gegeven waar je samen een weg in moet vinden. Pas de training aan, maak het weer wat gemakkelijker, geef hem niet de kans om steeds weer de fout in te gaan. Doe leuke simpele oefeningen tijdens de wandelingen en zoek naar manieren die voor jullie beiden wél werken.
Jip is dus nooit gecastreerd en ook bij hem kwam het goed hoor
Het was niet altijd leuk, echt niet, maar met een beetje creativiteit kun je wel proberen er een positieve draai aan te geven. Dan kom je er samen alleen maar sterker doorheen.