Een Hondenleven

GoldenGizmo schreef: ↑30 mar 2023, 16:22

Topsi schreef: ↑30 mar 2023, 14:18


Bedankt Zinodo. Monique Bladder ken ik, ik heb haar boek gelezen en ook delen van haar blog ook. Dat ze online cursussen geeft had ik niet door en ga ik zeker is bekijken.

We hebben volgende week onze eerste speurles prive dus ben heel erg benieuwd wat ze ervan gaat vinden. Het is op een hele rustige locatie op een industieterrein dus ik verwacht geen problemen met heel veel passage.

Wellicht heb je ook iets aan de facebookgroep van Monique Bladder: Doet ie anders nooit!

Veel plezier bij speurles!

Zinodo schreef: ↑28 mar 2023, 19:54

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 10:55

Zinodo schreef: ↑15 mar 2023, 08:50 Ik heb inmiddels een paar jaar geleden ook een stressverlagende cursus gevolgd met mijn hond. Naast prikkels vermijden deden we ook hele rustige snuffelrondjes lopen waarbij zij mocht bepalen hoe snel en welke kant op, maar dan was het belangrijk om een prikkelarme omgeving/tijdstip te kiezen. Ook was er nadruk op gezonde uitlaat voor energie en mentale stimulatie, niet alleen het inperken van input. Puzzels, neuswerk, veel kauwen want dat werkt ook rustgevend, en ook niet te vergeten genoeg (onafgebroken) slaap. Dat allemaal bij elkaar zorgde ervoor dat we tot een basis kwamen waaruit ze veel beter kon leren. Niet alleen om dingen te negeren, maar ook om zich niet overal iets van aantrekken, want zo'n hondje is ze nou eenmaal, ze draagt het gewicht van de wereld op haar schouders als je niet oplet. Ik denk dat als we dat toen niet hadden gedaan dat we veel langzamer vooruit waren gekomen en nu, jaren verder plukken we er nog steeds vruchten van. Inmiddels wonen we wel veel rustiger en dat verschil aan prikkels is absoluut niet te vergelijken. Ik kan me heel goed voorstellen dat voor sommige honden het blijven wonen in een drukke omgeving echt geen optie is. Maar er is wel veel wat je kan doen om het draagbaarder te maken en vanuit daar verder te leren.

Die stressverlagende cursus klinkt interessant was dat voor hondje en baasje of alleen voor het baasje? Waar heb jij dit gevolgd? Fijn om te horen dat er bij jullie zoveel beterschap in zit.
Kauwen materiaal in de vorm van bullepezen, kippenvoetjes, buffelhuid etc. krijgt ze regelmatig en haar ontbijt geef ik meestal in een kong. Puzzelen en neuswerk ga ik opzoeken en mij over inlezen.

Oei sorry ik was helemaal vergeten antwoord te geven.
Het klinkt alsof jullie goed op weg zijn, fijn! Het werkt zo lekker bemoedigend als je al gauw wat resultaten ziet

Het cursus wat wij hebben gedaan was online van Monique Bladder. Het is goed mogelijk dat ze het nog steeds aanbiedt, of iets soortgelijks in ieder geval. De lessen waren uiteraard voor mij, maar daarna gingen we samen aan de slag.

ranetje schreef: ↑28 mar 2023, 16:13 Gaat al heel goed.
Honden op korte afstand zou ik niet eens proberen (tenzij het niet anders kan).
Als het langs de straat is, desnoods oversteken.
Maak er maar een mooie ruime bocht omheen

Jetski schreef: ↑15 mar 2023, 16:03

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 13:39

Jetski schreef: ↑15 mar 2023, 12:08

Oh ja, ik reageer dus op elke brommer die ik hoor, zelfs als Ollie er helemaal niet bij is.. Gewoon lichamelijke pavlov
En als hij er wel bij is pikt ie dat feilloos op natuurlijk..
Oh en wij speuren ook met Ollie, echt een heerlijke uitlaatklep!

Bedankt Jetski. Is het voor jouw hond enkel de brommers die bepaalde angsten triggeren of ook andere voertuigen/ verkeer? en speelt de afstand een rol? Bij ons is het echt zaken die ons frontaal naderen op smalle stukken/ paden. Meestal is een wandelpad naast een fietspad ok en stilstaande mensen met de rug naar haar toe zijn ook ok. Ik herken hetzelf ook zelfs zonder hond dat ik de omgeving aan het scannen ben voor bepaalde triggers .

Het zijn idd voornamelijk brommers. Maar ook bv rammelende (puber)fietsen, soms ineens een (vracht)auto met aanhanger.. Maar bij langsrennende/steppende/fietsende kleine kinderen is hij ook niet te vertrouwen..
Frontaal of van achteropkomend maakt niet uit. Een knetterende brommer triggert meer dan de wat stillere. Hoe meer afstand hoe beter. Want dan 'hoeft' hij er voor zijn idee ook niets mee. Smalle paden lopen we omheen, of terug bij lastige triggers.
Territorium speelt ook mee, hier in de wijk kan hij triggers slechter handelen dan elders.
Crux is hier:
1:gewoon zorgen dat we veel prikkels ontwijken
2:lichamelijk en geestelijk moe maken met leuke dingen zoals speuren, spelletjes, balletje zoeken, fietsen, zwemmen e. d vooral op plekken en tijden die prettig zijn.
3:voldoende rust en tijd om te herstellen
4:bij triggers duidelijk maken dat hij er niets mee hoeft te doen, problemen lossen wij op, niet hij.
Dit alles maakt het voor ons én hem behapbaar.
Ik las dat je ook naar een fysio wilt gaan. Heel goed, gaat haar zeker goeddoen!
Dit doen wij ook zeer regelmatig met Ollie.
Een reactieve hond is soms echt pittig, maar hoe vaker je weer ontspannen buiten kunt zijn samen, hoe beter je de lastige momenten aan kunt.
Zoals eerder aangegeven zou ik zeker een leuke /leerzame sport/cursus met haar gaan doen.
Klinkt goed zoals je er mee bezig bent in ieder geval!

Persistence schreef: ↑15 mar 2023, 15:58

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 10:50

Persistence schreef: ↑14 mar 2023, 20:21 Welkom!
Wat fijn dat ze in huis wel relaxed is, ook naar vreemden.
Je verhaal is herkenbaar (ook herplaatser van inmiddels 3 jaar, stedelijke omgeving, valt uit naar van alles vanuit angst).
Prikkels minimaliseren wordt eigenlijk altijd wel genoemd maarja is lastig is stedelijk gebied, je kan moeilijk altijd de auto pakken ergens heen of ‘s nachts wandelen.

Dit artikel kan handig zijn om te lezen https://www.doggo.nl/artikelen/probleem ... sitisatie/ en als je hier op het zoekt op counterconditioneren kun je ook veel info vinden, vooral Diana kan goede uitleg geven over manieren van trainen vind ik persoonlijk.

Heb je al eens naar ondersteunende supplementen gekeken?

Denk dat je het in een combinatie van dingen moet zoeken. Bijvoorbeeld toch 1 langere wandeling per dag met weinig prikkels en de andere wat korter houden. Een sport/activiteit waar ze haar energie in kwijt kan en meer zelfvertrouwen opdoet (hier reageert ze bijv. tijdens het speuren véél minder op mensen en verkeer omdat ze dan daarmee bezig is).
Of bijv bij verkeer wat je aan ziet komen en waarvan je al weet afleiden met brokjes strooien (zie artikel) en andere honden verleggen de focus als ze bijv. een bal of speeltje dragen.

Op het moment van uitvallen zelf ben je al te laat, het helpt alleen als je iets voor kan zijn.

Het is meestal niet iets wat snel of helemaal opgelost kan worden maar waar zeker wel aan gewerkt kan worden met vallen en opstaan. Lange adem en niet opgeven succes!

Bedankt voor het artikel. Fijn dat het herkenbaar is. Hoe ver sta jij nu met jouw hond? Welke supplementen krjgt jouw hond of heeft hij gehad en heeft hij hier veel baat bij gehad?
Sporten ben ik inderdaad naar aan het kijken maar helaas vallen al veel dingen af omdat Tops slechte heupen en knieen heeft maar speuren zou inderdaad een optie kunnen zijn.

Heb haar vanaf 9 maanden en tja hoe ver zijn we nu ruim 2,5 jaar later... als ik van huis naar het park loop overdag (7 minuten) valt ze uit naar mensen, honden, scooters, bussen, bestelbusjes, katten, meeuwen... soms kan ik uitvallen wel voorkomen maar vaak niet. Bezoek ontvangen gaat gewoon niet en doe ik ook niet meer. In de auto blaft ze ook naar alle mensen die ze ziet, daarom zit ze nu in een 3-kanten dichte bench daar.
Ik was een hond gewend die super makkelijk is met alles en nergens bang van is.
Nu ben ik ook geen goede trainer en bij verschillende gedragstherapeuten geweest en bij iemand anders was ze misschien al veel relaxter geweest.
Wat wel erg verbetert is: wandelen met 'nieuwe mensen' die ook een hond hebben, via hier heb ik met een aantal mensen afgesproken daarvan en dat heeft toch wel een goede basis gelegd. En terrasjes ging in het begin totaal niet, ze blafte naar iedereen in de buurt en ook de serveerster kon niet in de buurt komen. Dat is met veel oefenen en veel belonen op kijken en niet blaffen wel erg verbetert. Niet naar een restaurant ofzo, maar bijv. na een lange wandeling even een drankje doen buiten op terras (wel ergens in de hoek waar niet veel mensen passeren/in de buurt zitten) gaat nu redelijk.

Qua supplementen hebben we al zoveel geprobeerd en is er niet iets wat ik specifiek kan aanraden.

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 13:39 Bij ons is het echt zaken die ons frontaal naderen op smalle stukken/ paden. Meestal is een wandelpad naast een fietspad ok en stilstaande mensen met de rug naar haar toe zijn ook ok. Ik herken hetzelf ook zelfs zonder hond dat ik de omgeving aan het scannen ben voor bepaalde triggers .

Hier ook. Maar mensen die haar aankijken of tegen haar gaan praten al reden om uit te vallen. Of mensen die over haar heen gaan bukken of de hand uitsteken. Heb al zoveel geprobeerd, bandana's met 'niet aaien' erop, gele lijnen, gele tuigjes... het trekt alleen maar de aandacht en mensen snappen het niet of denken juist dat zij als hondenfluisteraar heus wel kunnen aaien

Loraine schreef: ↑15 mar 2023, 12:17

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 11:13

Loraine schreef: ↑15 mar 2023, 11:01 Hier een hond die voorheen heel snel overprikkeld raakte maar ook vlot onderprikkeld was en alles in extremen doet.
Fijne lijntjes om op te balanceren maar ik heb het vnl gezocht in zoveel mogelijk vanuit rust werken, haar zsm uit situaties verwijderen waarin ze ontzettend hoog in opwinding zat en op rustige tijden wandelen.
Kwam in de praktijk neer op overdag enkel poep&plasrondjes en tussen 1 en 6 's nachts de lange uitlaatronde.
Verder begonnen met 1x per week een grote activiteit qua prikkels etc en dat lukt inmiddels met de ene dag grote activiteit en de andere ff rustdag inlassen, sommige weken kan ik 2 dagen achter elkaar een grote activiteit doen voor ze een rustdag nodig heeft maar dat moet ik echt per dag bekijken en inschatten.
Grote activiteit is op drukke tijden de grote wandeling doen/fietsen, meenemen naar stad/tuincentrum/terras/braderie oid, cursus/trainen, mee in het ov naar mijn ouders.
Klinkt niet als veel maar haar koppie raakt overvol door de nieuwe indrukken, drukte om haar heen etc waardoor ze uiteindelijk hysterisch wordt omdat dat haar toevlucht is wanneer ze het niet meer trekt.
Heeft wel een paar jaar geduurd voor we zover waren, ook door miscommunicaties en beter op elkaar ingespeeld moeten raken enzo.

Het kan helpen om met de hond (privé)lessen te nemen bij een goede(!) instructeur die samen met jou gaat werken aan de dingen waar je tegenaan loopt.

Wat knap dat jouw hondje zo ver gekomen is. Wat doe jij met je hond op een rustdag helemaal niks behalve in de tuin of korte wandelingen? Openbaar vervoer terrasjes naar de stad is voor ons echt al 10 stappen te ver maar voor mij ook geen must of geen plaatsen waar ik haar mee naartoe zou nemen. Mijn hoop is vooral dat ze zich beter in haar vel gaat voelen buiten en dat we op den duur rustig kunnen wandelen zonder ons zorgen te maken over fietser passanten en andere honden. De sporten die je noemt klinkt interessant en ga ik zeker bekijken wat het aanbod bij ons in de buurt is.

Op een rustdag is het vnl blokjes om, beetje in en om huis klooien met bijvoorbeeld een knuffel, beetje kluiven, beetje ravotten met mijn andere hond en als ik zie dat ze prima wat meer aankan wandelen we een grotere ronde.
Maar geen spannende dingen zegmaar.

Ik heb haar vooral aangeleerd dat ik dingen voor haar oplos.
Ze vindt vreemde honden heel spannend en reageerde er ontzettend hysterisch op, waardoor andere honden juist probeerden haar te grijpen.
Ik ben waar mogelijk gaan omlopen/oversteken en wanneer dat niet mogelijk is vorm ik een barricade door haar schuin achter me te plaatsen en te zorgen dat ik ten alle tijden tussen haar en de andere hond sta/loop.
En op smalle stukken waar je geen ruimte kunt nemen til ik haar op.
Tegelijkertijd, als ik weet dat een andere hond niets doet laat ik haar daar gecontroleerd en vanuit rust juist mee kennis maken.
Maar in principe hoeft ze dus niets met honden buiten haar vertrouwde kringetje.

Zelf heb ik geen auto en ben dus afhankelijk van het ov als het gaat om bezoeken vd familie etc, dat is de voornaamste reden dat ik het haar wel heb aangeleerd.
Bij haar vorige eigenaar was ze compleet hysterisch in het ov en daardoor werd dat compleet vermeden, ik had zelf zoiets van 'je mag het eng vinden maar we gaan het wel doen'.
Dus we zijn begonnen met in de bus stappen, 1 halte verderop uitstappen en terug naar huis lopen, na een wandeling bij een station verderop in de trein stappen en bij het station dichterbij huis (rit van 2 of 3 minuten geloof ik) er weer uit en toen bevestigt was dat de trein en bus haar niet zouden vermoorden, reisden we heen en terug.

Tuincentrum heb ik als volgt aangepakt:
Eerst zelf erheen, kijken wat de drukke stukken zijn, waar we heen kunnen uitwijken en wat de kortste route is naar de uitgang.
Dan op een zeer rustig tijdstip erheen met de hond, laten kijken en snuffelen en na een kwartier ofzo weer naar huis.
Even een dagje laten bijkomen, alle indrukken laten verwerken en de week erop weer erheen en wat langer.
Inmiddels gaan we minimaal een uur, op wat drukkere tijden (nog lang niet topdrukte) en met tussendoor een bakkie koffie in het restaurant.
Das wel het maximale voor nu, maar daar ben ik al ontzettend trots op hoe ze dat doet.

Ze mag dingen eng vinden, ze mag steun zoeken bij mij en/of de andere hond maar we gaan niet hysterisch doen (ivm bereikbaar blijven) en we gaan het aan.
Grappig genoeg wordt ze steeds stoerder juist omdat we dingen blijven doen, wel waar nodig met kleinere stapjes en soms even een stapje terug maar ze doet het mooi wel.

Jetski schreef: ↑15 mar 2023, 12:08

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 11:01

Jetski schreef: ↑14 mar 2023, 23:32 Voor mij ook een herkenbaar verhaal.
Prikkels reduceren is essentieel voor een reactieve hond.
Immers: elke prikkel is stress voor de hond.
Het lichaam heeft tijd nodig om hiervan te herstellen.
Wij zijn van 4 naar 3 wandelingen per dag gegaan om de hond én minder prikkels, én meer hersteltijd te geven.
Wandelen op plekken en tijden die de hond prettig vindt.
Hoe vaker de wandelingen positief zijn, hoe beter de reactie op de onvermijdbare prikkels.
Focus op leuke dingen als een bal/spel/snoepje.
Ontspan op de positieve wandelingen. Dan kun je de minder prettige wandelingen beter relativeren..

Fijn dat het zo herkenbaar is. Zelf ontspannen op wandelingen is inderdaad een moeilijke merk ik zelf ook zelfs al kom je niemand tegen.

Oh ja, ik reageer dus op elke brommer die ik hoor, zelfs als Ollie er helemaal niet bij is.. Gewoon lichamelijke pavlov
En als hij er wel bij is pikt ie dat feilloos op natuurlijk..
Oh en wij speuren ook met Ollie, echt een heerlijke uitlaatklep!

Nanna schreef: ↑15 mar 2023, 11:44

Topsi schreef: ↑15 mar 2023, 11:39

Nanna schreef: ↑15 mar 2023, 11:30 Heet jouw hond Topsi? Hoe kom je aan die naam?

Ja ze heet Topsi en ze had de naam al toen we haar kregen dus geen idee maar vind het wel een leuke naam.
Heb je ook een hond die zo heet?

Hahaha, ja. Mijn Whippet heette zo.

Nanna schreef: ↑15 mar 2023, 11:30 Heet jouw hond Topsi? Hoe kom je aan die naam?

Loraine schreef: ↑15 mar 2023, 11:01 Hier een hond die voorheen heel snel overprikkeld raakte maar ook vlot onderprikkeld was en alles in extremen doet.
Fijne lijntjes om op te balanceren maar ik heb het vnl gezocht in zoveel mogelijk vanuit rust werken, haar zsm uit situaties verwijderen waarin ze ontzettend hoog in opwinding zat en op rustige tijden wandelen.
Kwam in de praktijk neer op overdag enkel poep&plasrondjes en tussen 1 en 6 's nachts de lange uitlaatronde.
Verder begonnen met 1x per week een grote activiteit qua prikkels etc en dat lukt inmiddels met de ene dag grote activiteit en de andere ff rustdag inlassen, sommige weken kan ik 2 dagen achter elkaar een grote activiteit doen voor ze een rustdag nodig heeft maar dat moet ik echt per dag bekijken en inschatten.
Grote activiteit is op drukke tijden de grote wandeling doen/fietsen, meenemen naar stad/tuincentrum/terras/braderie oid, cursus/trainen, mee in het ov naar mijn ouders.
Klinkt niet als veel maar haar koppie raakt overvol door de nieuwe indrukken, drukte om haar heen etc waardoor ze uiteindelijk hysterisch wordt omdat dat haar toevlucht is wanneer ze het niet meer trekt.
Heeft wel een paar jaar geduurd voor we zover waren, ook door miscommunicaties en beter op elkaar ingespeeld moeten raken enzo.

Het kan helpen om met de hond (privé)lessen te nemen bij een goede(!) instructeur die samen met jou gaat werken aan de dingen waar je tegenaan loopt.

Jetski schreef: ↑14 mar 2023, 23:32 Voor mij ook een herkenbaar verhaal.
Prikkels reduceren is essentieel voor een reactieve hond.
Immers: elke prikkel is stress voor de hond.
Het lichaam heeft tijd nodig om hiervan te herstellen.
Wij zijn van 4 naar 3 wandelingen per dag gegaan om de hond én minder prikkels, én meer hersteltijd te geven.
Wandelen op plekken en tijden die de hond prettig vindt.
Hoe vaker de wandelingen positief zijn, hoe beter de reactie op de onvermijdbare prikkels.
Focus op leuke dingen als een bal/spel/snoepje.
Ontspan op de positieve wandelingen. Dan kun je de minder prettige wandelingen beter relativeren..

Barkley schreef: ↑15 mar 2023, 08:23

Topsi schreef: ↑14 mar 2023, 17:11 Hallo,
Ik ben nieuw hier op de site omdat ik tips zoek hoe om te gaan met een reactieve/ angstige agressieve hond. We volgen momenteel gedragstherapie en er is ons nu aangeraden omdat ze overprikkeld is om voorlopig triggers te vermijden maar haar triggers zijn fietsers, wandelaars die haar dichtbij passeren en bijna alle andere honden. Kan een hond zo gestresseerd zijn dat hij of zij echt een timeout nodig hebben van prikkels? Hond is in huiselijke omgeving rustig braaf en goed aangepast ook naar vreemde mensen/ bezoek in huis. Op het moment dat ze uitvalt naar fietsers/ wandelaars/ andere honden is ze niet meer bereikbaar voor snoep of stem. Ik woon in een drukke stedelijke omgeving dus prikkels vermijden is helaas moeilijk. Ga ik voorlopig best enkel op rustige plaatsen en snachts wandelen?

Ja, dat kan. Prikkels vermijden is dan een hele goede optie. Wij wandelen ook op minder drukke tijden. Rond 6en als en de meeste mensen eten is hier altijd rustig en wij ontsnappen vaak naar een industrieterrein.

Wij hebben deze website toentertijd veel geraadpleegd en ik denk dat jouw gedragstherapeut ongeveer dezelfde methode aanhoud:
https://careforreactivedogs.com/

Zij zeggen over rust:
Give your dog a respite from triggers. Cortisol is a hormone produced in the adrenal glands in response to stress and is responsible for activating the body’s “fight or flight” response in stressful situations. Reactive episodes produce spikes in cortisol, which lingers in the brain, causing your dog to reach his reactivity threshold very quickly. It can take up to several weeks for cortisol to dissipate. It is recommended you avoid exposing your dog to triggers for a period of time. For a week or two, try to walk during off hours, curtail walks to short potty breaks, or drive your dog to a quiet area for a week or so. Implement some of the enrichment ideas in the Resources section to exercise and engage your dog.

Zinodo schreef: ↑15 mar 2023, 08:50 Ik heb inmiddels een paar jaar geleden ook een stressverlagende cursus gevolgd met mijn hond. Naast prikkels vermijden deden we ook hele rustige snuffelrondjes lopen waarbij zij mocht bepalen hoe snel en welke kant op, maar dan was het belangrijk om een prikkelarme omgeving/tijdstip te kiezen. Ook was er nadruk op gezonde uitlaat voor energie en mentale stimulatie, niet alleen het inperken van input. Puzzels, neuswerk, veel kauwen want dat werkt ook rustgevend, en ook niet te vergeten genoeg (onafgebroken) slaap. Dat allemaal bij elkaar zorgde ervoor dat we tot een basis kwamen waaruit ze veel beter kon leren. Niet alleen om dingen te negeren, maar ook om zich niet overal iets van aantrekken, want zo'n hondje is ze nou eenmaal, ze draagt het gewicht van de wereld op haar schouders als je niet oplet. Ik denk dat als we dat toen niet hadden gedaan dat we veel langzamer vooruit waren gekomen en nu, jaren verder plukken we er nog steeds vruchten van. Inmiddels wonen we wel veel rustiger en dat verschil aan prikkels is absoluut niet te vergelijken. Ik kan me heel goed voorstellen dat voor sommige honden het blijven wonen in een drukke omgeving echt geen optie is. Maar er is wel veel wat je kan doen om het draagbaarder te maken en vanuit daar verder te leren.

Persistence schreef: ↑14 mar 2023, 20:21 Welkom!
Wat fijn dat ze in huis wel relaxed is, ook naar vreemden.
Je verhaal is herkenbaar (ook herplaatser van inmiddels 3 jaar, stedelijke omgeving, valt uit naar van alles vanuit angst).
Prikkels minimaliseren wordt eigenlijk altijd wel genoemd maarja is lastig is stedelijk gebied, je kan moeilijk altijd de auto pakken ergens heen of ‘s nachts wandelen.

Dit artikel kan handig zijn om te lezen https://www.doggo.nl/artikelen/probleem ... sitisatie/ en als je hier op het zoekt op counterconditioneren kun je ook veel info vinden, vooral Diana kan goede uitleg geven over manieren van trainen vind ik persoonlijk.

Heb je al eens naar ondersteunende supplementen gekeken?

Denk dat je het in een combinatie van dingen moet zoeken. Bijvoorbeeld toch 1 langere wandeling per dag met weinig prikkels en de andere wat korter houden. Een sport/activiteit waar ze haar energie in kwijt kan en meer zelfvertrouwen opdoet (hier reageert ze bijv. tijdens het speuren véél minder op mensen en verkeer omdat ze dan daarmee bezig is).
Of bijv bij verkeer wat je aan ziet komen en waarvan je al weet afleiden met brokjes strooien (zie artikel) en andere honden verleggen de focus als ze bijv. een bal of speeltje dragen.

Op het moment van uitvallen zelf ben je al te laat, het helpt alleen als je iets voor kan zijn.

Het is meestal niet iets wat snel of helemaal opgelost kan worden maar waar zeker wel aan gewerkt kan worden met vallen en opstaan. Lange adem en niet opgeven succes!