Een Hondenleven

eens over asielen, een kennis belde me verdrietig dat haar vriend op leeftijd overleden was en de goeie man had 2 Spaanse hondjes die aan elkaar verknocht waren, de broer van de overledene wilde de hondjes niet en niemand verder in de familie, dus ze gingen naar een asiel. Moord en brand want... een asiel! Ik heb haar geprobeerd uit te leggen dat het niet altijd even ideaal is, maar beter dan dat die dropjes bij een of andere man zitten die ze niet wil hebben en er niet naar omkijkt. Natje, droogje, vrijwilligers, zelfs observatie van gedrag, alles beter dan verwaarlozing en niet gewild zijn. Los daarvan, sinds ik Portugese asielen ken, praat ik al helemaal nergens meer over.

ik had een tijdje geleden een kort gesprekje met de dierenarts assistente en die vertelde dat sommige mensen die daar met hun hond kwamen, niet eens wisten of ze een reu of een teef hadden. Waar gebeurd verhaal. Ik heb weinig hoop.

S.V. schreef: ↑19 dec 2023, 06:22 Dat soort mensen is geen honden waard, arm dier, verder is niet iedere cursus kwalitatief goed, ik heb er verschillende gezien en heb nu eindelijk een honden school waar ik mee kan lezen en schrijven, het is samen werken met je hond en je ziet je hond groeien in plaats van afzakken naar onderdanig. Ik heb liever een hond met zelfvertrouwen die weet wat ik van hem verwacht en die weet wat hij/zij kan en mag en die het leuk heeft dan een hond die ergens diep van binnen zo iets heeft van als ik de kans krijg dan..!en dat kan dus op veel manieren uitvallen..

eens! wij hebben 2 soorten cursus gedaan, de eerste was eigenlijk gehoorzaamheid maar aangezien mijn hond daar een broertje dood aan heeft (en ik eigenlijk ook) was het meer rondjes rennen, lachen, slappe verhalen vertellen en wafels eten (en voor een wafel wil Sambal dan net wel even gaan liggen of zitten).
Daarna concept training en laat dat nou echt iets zijn wat bij ons past. Geen examen, geen druk, kijken wat je wilt bereiken en als je niks wilt bereiken en gewoon iets met je hond wilt doen, dan kan dat ook! Ik zou met Sambal extreem gefaald hebben als ik puur die onderdrukte, belachelijke dominantie theorie zou hebben gevolgd en was de hele adoptie miserabel mislukt. Juist omdat ik niks van hem vroeg, gewoon een kwartier op 1 plek met hem stilstond midden in het dorp zodat hij dingen kon bekijken en begrijpen en met zachte hand dingen proberen te bereiken, was de oplossing. Dat een Mechelse herder duidelijkheid misschien fijner vind en daar beter op gaat vind ik ook prima, maar dat is juist dat concept trainen. Wat heb je in huis en hoe ga je daar voor de hond zo goed mogelijk mee om. Bij de een duidelijkheid, voorspelbaarheid, en bij ons was het vriendelijkheid.

hier om de hoek heeft een jong koppel een kinderopvang en kopen een herder, de hond wordt militair "opgevoed" in de zij gepord, super kort aan de lijn, bevelen blaffen en maar schoppen als de hond even omkijkt. De hond zit nu in een kennel met driedubbele tralies want "we hebben een kinderopvang". Het beest is doodongelukkig en de jonge gast met zijn combat kleurige kleding loopt trots met zijn linkmiegel door het dorp, want "hij heeft een waakhond".
Dit soort lui enig idee van angst- of stress signalen? Zero. Dit soort lui een verplichte cursus volgen?
In klaslokaal steekt hij zijn vinger op naar de instructeur (al dan niet digitaal) um meneer, dit is niet zoals ik het heb geleerd, ik moet de alpha zijn in mijn roedel van vrouwmens en kinderen en hond dus hij mag niet dominant zijn.... en.dan.gaat.het.los.
Enorme discussies, andere zienswijzen en weet ik wat.
In Duitsland zijn er volgens mij al cursussen voor grotere rassen honden verplicht?
Ik woon er een kilometer vandaan en zie regelmatig die mensen met hun honden trainen in een bosje hier vlakbij, daar kan het blijkbaar wel zonder morren.