Een Hondenleven

hier wordt 2 x per week infuus bij mij geprikt, mijn Berner had ik geleerd op afstand te gaan liggen, want 45 kilo vonden sommigen eng, Sambal is een enorme waker, maar wel heel vriendelijk, die vreet mijn mannelijke verpleger op en sommige van de vrouwen ook. Hij mag kijken maar ietwat op afstand en als we alles klaar gaan leggen moet hij even weg, dan geef ik hem meestal wat lekkers (wel in dezelfde ruimte) waardoor hij eigenlijk alle mediq bezoekjes een feestje vind. Als ik bij wijze van KO zou gaan, denk ik dat ie bovenop me springt en door mijn gezicht likt. In ieder geval ook een beetje onvoorspelbaar, want soms als er een persoon langsloopt, staat hij met kam op rug te grommen en soms helemaal niet.