Een Hondenleven

[quote=Persistence post_id=255332 time=1705320073 user_id=322]
Een tijdje geleden had Victor voor het eerst in huis geplast en op de camera zag ik dat hij in paniek naar de deur rent, maar ik was niet thuis, heen en weer rent en het uiteindelijk maar laat lopen. Met de staart tussen z’n benen liep hij daarna weg en toen ik thuiskwam bleef hij heel bedrukt en met oren naar achter liggen. Hij vind het zelf echt vervelend als hij het niet red tot buiten (overgeven, diarree).

Bella had laatst ‘s nachts een beloningszakje met hondenvoertjes versnipperd die ik zelf, dom genoeg, op het randje van de tafel had laten liggen. Als ik dan beneden kom en vraag, wat is daar gebeurd en naar de restanten kijk, dan kijkt ze ook ‘schuldig’ en gaat soms op haar rug liggen. Straffen heeft geen enkele zin want de volgende keer zou ze het zo weer doen, het is té verleidelijk om het niet te doen.

Ik denk dus dat honden dondersgoed weten dat wat ze uren geleden gedaan hebben, niet de bedoeling was, of het nu een ongelukje of stout gedrag was. Maar dan nog straffen…. Dat werkt denk ik niet.

Ik zou met zo’n nachtplasser ook met een camera werken en zien of er wat aan vooraf gaat. Een zindelijke hond doet het niet ‘zomaar’ binnen toch? (Verlatings) angst of veel drinken en dan niet op kunnen houden of medische problemen lijkt me een logischer oorzaak.
[/quote]

Weet je wat ik wel eens gehoord heb? Dat honden niet weten wat ze uren geleden gedaan hebben maar zo reageren omdat er kapotte zaken op de grond liggen. Dus als jij zelf een krant versnipperd kan je hond ook gedrukt reageren bij thuiskomst.

Kan ik me zelf niet helemaal voorstellen bij die van mij maar dat komt omdat er geen geschiedenis is van slopen en straffen.

Ik ga er vanuit dat honden vrij weinig begrijpen. Ze leggen verbanden en kunnen heel goed functioneren. Maar als je alleen al bedenkt dat een hond na een uurtje cursus soms precies dat commando thuis ineens niet begrijpt zegt dat genoeg.
Mijn honden neem ik dus niks kwalijk en ik zie ze al helemaal niet als wezens die mij willen zieken. Ik zoek eigenlijk al hun onhebbelijke eigenschappen en gedrag bij mezelf. Als ze slecht luisteren als ik roep heb ik ze onvoldoende gemotiveerd de afgelopen tijd. Als ze uitvallen begeleid ik ze slecht. En ga zo door. Ik kan alle dingen die ze verkeerd doen terugvoeren op mezelf.