Ik bedoel zelf met sociaal gewoon blij bij het zien van mensen en soortgenoten en niet geneigd conflicten op te zoeken of te maken. Een hond mag zich best verdedigen en terugvechten maar dat is een groot verschil met patsen en stress creëren en zo conflicten uitlokken. Bij mensen idem. Iemand die mijn hond aait mag best een wegdraaiende hond krijgen maar zeker geen gegrom of erger. Dan vind ik de hond niet sociaal. Ik wil dus de deur open doen van mijn huis zonder dat de honden begeleiding nodig hebben. En ik wil honden tegen kunnen komen zonder dat die van mij evt een conflict aangaan.blondie schreef: ↑25 mei 2024, 17:58 Als je een pup koopt weet je nooit helemaal zeker hoe dat uitgroeit, dan kun je wel een beetje afgaan als je de rassen weet van de ras eigenschappen van dat type.
Bij een herplaatster van wat oudere leeftijd kun je volgens mij al wat meer inschatten wat voor vlees je in de kuip hebt of krijgt, in combi en afhankelijk van hoe eerlijk de om- of beschrijving van de hond is, althans als je al wat meer honden hebt gehad.
En sociaal karakter vind ik soms ook lastig als benaming, onze herder is sociaal. Maar ik zie in hem dus weer geen allemansvriend als het vreemde honden betreft, die gaat niet zomaar lopen spelen met jan en alleman die hij niet kent. Ik vind dat een trekje van het ras waar ik rekening mee hou, ook als ik toch weer voor dit ras zou willen gaan.
In en om het huis is hij zeker naar mensen toe al dan niet bekend, prima sociaal, net als mijn vorige "echte" duo.
Klinkt heel zwaar maar ik heb zat van die honden gehad en dus vind ik dat helemaal geen hoge lat. De huidige twee zijn zo. Cleo was zo. Hoefde je je geen seconde zorgen over te maken.
Helaas ook de andere kant van de medaille gehad en daar dus helemaal maar dan ook helemaal klaar mee. Geen Dapper meer die rustig het conflict aanging met twee keer zo grote reuen en er dan ook echt keihard voor ging. Of Eva die een hondentrainster die haar wilde aaien in de bovenarm vloog en begon te rukken. Of het bezoek wilde aanvliegen. Altijd die bench en een muilkorf omdat je eigenlijk nooit kon voorspellen of ze iemand zou kunnen bijten. Nooit meer want dat is verre van wat ik leuk aan een hond vind.
Ze waren goud voor eigen. Dus dat mag wel gezegd worden.
Wuilus ging wel. Die was ok met bezoek bij mij itt bij mijn pa waar ze bezoek beet. Plus ze was goed met reuen. Teven niet maar ze maakte in eerste instantie geen gaatjes en ik kreeg haar prima van een andere hond af. En ze luisterde dus haar ervaarde ik niet direct als probleem. Toch liever een tandje minder heftig.
Tom was angstagressief en dat is ook niet zo leuk. Gelukkig hapte hij alleen maar niet heel gezellig en ik vertrouwde hem niet met vreemden. Hij zag er uit als een teddybeertje alleen wilde hij niet aangeraakt worden. Dat werkt slecht in de praktijk met kinderen en vreemden. En hij vocht met reuen indien die dominant of heersend waren. Niet super leuk bij een ziek zwak hondje wat dan slaag kreeg. Bij ons was hij ronduit geweldig.
Dus vanaf nu prioriteit nummer een een hond die niet bijt en niet vecht.
