Ik heb dit met Guus ook. Die is niet helemaal goed en bedraagt geen medicijnen en antibiotica. Hij krijgt van vanalles jeuk, buikpijn en zelfs epilepsie. Dus ik laat hem nooit inenten, geef liever nooit medicijnen en behandel hem ook niet tegen teken en vlooien. Hij gaat super goed maar heeft al zoveel rare dingen gehad. Weken en weken vreselijke jeuk. Een helemaal loslatende huid van een scaliborband. Een bijna overlijden door een onverklaarbaar abces in zijn hoofd, bij rundvlees eten gaat hij super snel achteruit en krijgt hij een soort aanvallen die op epilepsie lijken. Hij eet kip, wordt nooit ingeënt en krijgt zolang dat lukt nooit medicatie en dan is hij super super gezond.
Toen ik las dat hij zomaar ineens zoiets had met die jeuk moest ik meteen aan Guus denken. Ik denk dat Quin net als Guus een soort autoimmune extreme reacties op alles liet zien. Ik vind het echt vreselijk voor jullie maar hij heeft het fijn gehad. Wij hebben dit precies zo meegemaakt met Tom. Ons hondje voor Guus. Zo was hij leuk en goed en ineens nier en leverfalen en binnen het jaar was hij ook dood. Daarna kwam Guus. En ik geniet van hem en hij is een waardig vervanger en ik ben blij dat met de dood van Tom Guus tenminste hier kon komen.
Heel veel sterkte
