Een Hondenleven

Angst, herkenbaar. Ik begrijp dat het specifiek om mensen gaat. Is dat niet iets dat je zou kunnen trainen, met hele kleine stapjes? En daarbij begrijp ik dat kleine stapjes niet altijd gaat, omdat ze nou eenmaal naar buiten moet waar nou eenmaal mensen zijn. In die gevallen zou ik, net als Mijke aangeeft, de wandelingen heel voorspelbaar houden: zelfde wandeling, zelfde tijd. Maar daarnaast dus trainingsmomenten, waarbij je specifiek op mensen gaat trainen.

Op zich wel fijn dat je weet waar ze bang voor is. Alfil is soms bang en ik heb dus geen idee waarom. Ja, van knallen is hij bang, maar ook als hij die al lang niet heeft gehoord heeft hij die momenten van angst. Net zoals jij beschrijft: klein stukje naar buiten en dan weer naar huis willen, waar hij dan overigens wel helemaal relaxt is. Ik denk dat het bij hem onzekerheid is naar aanleiding van de Guillain-Barré die hij vorig jaar heeft gehad, in combinatie met een wat instabiele aard.