Een Hondenleven

Lothian schreef: ↑27 nov 2021, 08:24 Ik vind het toch wel apart, die whippetgenen. Nu ligt Taro weer tegen me aan te trillen omdat hij zijn ontbijtje nog niet gehad heeft en dat is normaal gesproken één van de eerste dingen die ik regel. Wat een stress.

Hahaha. wat een figuur .
Lily trilt ook als ze iets heel graag wil. Zullen de windhondgenen wel zijn. As we speak zit ze trillend voor het raam. Madam is loops en wil héél graag naar buiten om een leuk reutje te scoren. Maar, als haar ontbijtje wat later komt dan normaal kan ze dat wel aan. Blijft ze gewoon wat langer onder de dekens .

Barkley schreef: ↑26 nov 2021, 10:23 Een combi van freeze en flight. Ik ben Fred een keer kwijt geweest omdat hij vast zat in de bosjes en compleet bevroor. Hij gaf geen piep. Sindsdien draagt hij dus een tractive. Aangeleerde hulpeloosheid maar hoe je dat er weer uitkrijgt?

Oh, dat heb ik ook een keer gehad met Alfil. Overal gezocht, de zenuwen gierden door mijn lijf, bleek hij op 20 meter in de bosjes te zitten. Het gekke was dat hij elke dag weer bevroor als we langs die plek kwamen. Nog tot twee weken daarna.

Lily: in eerste instantie ´bluf´ fight, maar als ze het gevaar daarmee niet wegkrijgt flight. Voorbeeld: als ze een zwijn ziet, zal ze die in eerste instantie weg proberen te jagen door er blaffend op af te gaan. Maar als dat zwijn niet wegrent en juist op haar af komt, rent ze weg.

Alfil: bij angst, dus niet een schrikreactie, freeze. Als hij schrikt, flight indien we dicht bij huis zijn, anders freeze.