Een Hondenleven

mijke schreef: ↑21 mar 2022, 22:22 Ik bedenk ineens nog iets dat hier heeft geholpen om Oor het laatste zetje te geven om over haar verlatingsangst heen te komen. Dat was weggaan terwijl ze haar eten kreeg. Ik was toen overgestapt van brok op vlees en dat vond ze ZALIG. Ik had haar toen ook geleerd om pas te gaan eten als ik het commando 'eet' gaf, zodat ze niet m'n handen er al bij op zou vreten als ik de bak neerzette. Dus toen was mijn weggaritueel als volgt: schoenen, tas, jas aan. Eten klaarmaken. Bak op de grond zetten. Door de deur lopen. En dan nèt voor ik de deur dicht trok het commando 'eet' geven. Dat zorgde ervoor dat haar gemoedstoestand heel anders was dan als ik gewoon weg ging, en dat was kennelijk voor haar het ei van columbus, daarna bleef ze gewoon rustig thuis tot ik weer thuis kwam. Ze zat meestal wel in het raam te kijken of ik er aan kwam (ik had een lage vensterbank, woonde op de 1e verdieping direct aan de straat), maar er waren geen tekenen van stress of paniek, niks gesloopt, kluifjes werden gewoon opgegeten en de buren hoorden haar niet blaffen. Ik weet niet hoe gek Brimi op eten is, maar wie weet het proberen waard?