Een Hondenleven

Bij Lily is het altijd best een happening. Ongeveer een maand van tevoren begint ze heel veel te markeren en extra te slijmen bij andere honden. Dat noem ik de ´netwerkperiode´. Als de loopsheid begint, kan ze de eerste 7/9 dagen nog wel los want dan staat ze nog niet. Ze is dan overigens niet chagrijnig naar andere honden, integendeel, maar ze ´mogen´ nog niet. Na die eerste week moet ze 7 tot 10 dagen aan de lijn, want dan is ze enorm hitsig en gaat er absoluut vandoor als ik haar loslaat. Ik ga dan zoveel mogelijk naar gebieden waar ik weinig honden tegen kom en vooral verder van huis. Als ze in haar eigen ´territorium´ wandelt, gaat ze op de grond zitten, of zelfs liggen, met de boodschap dat ze NIET naar huis gaat. Verder van huis loopt ze gelukkig wel mee.
Alfil en zij bouwen nogal wat feestjes tijdens die dagen, maar omdat Alfil gecastreerd is, kan het geen kwaad. Hij bloeit zelfs op . Lily weet echter van geen ophouden, dus soms heeft hij ook wel genoeg van haar.
Na de loopsheid is ze nog ruim twee maanden rustiger dan normaal en dan heeft ze ook minder interesse in andere honden. Daarna volgen een paar dagen van hitsigheid, op een meer reuachtige manier, en vervolgens is ze weer een paar maanden energiek.
Gelukkig bloedt ze niet veel. De paar druppeltjes die op de grond vallen, likken zij en Alfil meteen op. Ik leg wel een laken op de bank en op het bed. In het begin had ik zo´n broekje gekocht. Toen ik thuis kwam, lag ze bibberend op de bank. Het zat heel vervelend, te strak in de liezen denk ik. Dus nu heeft ze niks meer aan. Oh ja, kussens moeten opgeborgen worden, want anders worden die vakkundig verkracht en vermoord en kom je thuis in een sneeuwlandschap.