Een Hondenleven

Marc schreef: ↑26 nov 2022, 09:49

Alfilillo schreef: ↑25 nov 2022, 12:39 Lily deed het totaal onverwachts toen Alfil nog herstellende was van de Guillain-Barré. Ze is normaal niet bezorgd, of op die manier bezig met anderen (Alfil wel, die wil altijd weten waar iedereen is, wat iedereen doet, de boel bij elkaar houden...), maar toen wilde ze absoluut niet hebben dat grote honden bij Alfil in de buurt kwamen of andere honden lomp deden. Ze begon meteen af te leiden en als dat niet hielp, ertussen gaan staan en wegblaffen. Vond ik toen ook heel mooi om te zien.

Bijzonder hoe een hond dan eigenlijk kan verplaatsen in een andere hond. Want dat is een eigenschap die wij normaal aan mensen toedichten.

Marc schreef: ↑25 nov 2022, 11:30 Ik wandel wel eens met een hele grote kuddehond uit Spanje. Een coa de bestial oid. Dat is echt een hele grote vriend van Guus. Als hij erbij is kan ik Guus volledig laten gaan in groepen honden. Maakt niets uit of er ineens een herder bij komt of een hond die het op Guus voorzien heeft. Zijn grote vriend staat er. En hij past zijn gedrag volledig aan op de andere hond. Is die opdringerig dan plaatst hij zich ertussen. Is die agressief dan is hij dominant. Loopt het helemaal uit de hand zoals een keer in het bos toen er een beardie los kwam en in een rechte lijn met blikkerende tanden op Guus af stoof, dan zet hij alles in en stuift op die hond af om hem met veel bombarie terug naar zijn baas te jagen. Zoooo geweldig. En die joekel is ook nog eens super zacht tegen Guus en geloof het of niet. Guus is hem volledig de baas. Dat zijn echt makkers van elkaar en dat is enig.

Die hond is enorm. Denk 70 kilo dus ik vrees niks dan. Ik weet dat geen enkele hond Guus kan krenken zonder met zijn vriend te maken te krijgen. En het allermooiste is dat ze gewoon samen heerlijk spelen met andere honden. Ze doen geen vlieg kwaad en alles hangt of staat met hoe de andere hond zich opstelt naar Guus.