Een Hondenleven

Gretha schreef: ↑17 feb 2024, 19:04

Nanna schreef: ↑17 feb 2024, 16:44 Ik ben de overgang al ruim gepasseerd en vind het een zegen hoor. Nooit meer die smerige ongesteldheden met bijbehorende moodswings. Ideaal. Kan me niet voorstellen dat de gemiddelde teef er allemaal op zit te wachten. Als ik even de zaak mag vermenselijken.

Nou inderdaad.
Bij mij hadden ze het hele zwikkie er ook uit mogen halen nadat ik mijn kinderen had, maar dat krijg je niet voor elkaar.
De overgangsklachten had ik graag op de koop toe genomen.

Kan me voorstellen dat het geen pretje is als je nog wel een kinderwens hebt en het moet eruit vanwege medische redenen.

Toch heb je als je eierstokken verwijderd worden:
-eerder kans op botontkalking
-eerder kans op hart- en vaatziekten omdat men vaker last heeft van een hogere bloeddruk, hoger cholesterolgehalte, overgewicht en suikerziekte
-minder libido

Ik vind het nogal wat.

Bij honden zal het niet heel anders zijn.

Wat is er erg aan moodswings? Ja, als ze heel extreem zijn, maar anders is het toch gewoon een natuurlijk proces? Ik was een aantal jaar aan de pil. Nu zo´n 3 jaar gestopt en ik ben blij dat ik niet meer zo vlak ben. Een paar weken meer euforisch en dan een paar weken ingetogener. Is toch niks mis mee?

Lily is niet gecastreerd en als er geen medische noodzaak is, laat ik het ook niet doen.

Wat me vooral verbaast: gecastreerde reuen vindt men hier doorgaans door het gebrek aan geslachtshormonen slome dikzakken met een lelijke vacht, terwijl men geen enkele moeite heeft (over het algemeen) met het gebrek aan geslachtshormonen bij gecastreerde teven. Waarom is dat zo?
Want dat vrouwelijke hormonen wel degelijk invloed hebben op gedrag en gezondheid (zowel positief als negatief), staat vast. Kijk anders voor de grap wat er bij vrouwen gebeurt als ze hun eierstokken laten verwijderen.

Ik denk eigenlijk dat ´we´ geslachtsgestuurd gedrag bij het mannelijk geslacht belangrijker vinden, in positieve zin, dan bij het vrouwelijk geslacht. Apart.