Een Hondenleven

Habibi schreef: ↑12 sep 2021, 23:22 Ik zou haar denk ik niet willen klonen. Want hetzelfde wordt het toch niet meer. Omdat de genen dan wel hetzelfde zijn, maar het hele pakket aan ervaringen en herinneringen, de ontwikkeling van de hersenen niet. En dat verdriet zou ik mezelf niet willen aandoen. Een hond die uiterijk 100% mijn Habibi is, maar qua gedrag gewoon net niet

Maar ik mis haar wel nog intens. Ik heb een geweldig nieuw maatje, maar ik mis Habibi wel echt nog fiks.

Als het mogelijk zou zijn om nu een pup van haar te krijgen (dus niet haar klonen, maar met de helft van haar genen, gewoon zoals een pup) dan denk ik dat ik dat wel graag zou willen.

Ja, dit precies. Het lijkt me echt vreselijk om je hond weer te hebben die dan toch niet je hond is. Ik zou haar nooit weer zo kunnen vormen zoals Oor gevormd was. Ik weet bijvoorbeeld zeker dat het veel invloed heeft gehad dat ze, samen met een broertje, wel een half jaar bij haar moeder én vader is gebleven, en ook dat ze dat half jaar in een kraakpand woonde met een grote roedel aan honden. Zoiets cruciaals is onvervangbaar. En het is niet alsof je bij een kloon diezelfde band in één keer weer hebt. Die hond weet niet dat ze een kloon is, en ook niet wie hij bent. Jakkes. Ik vind het nogal een nachtmerrie-achtig scenario eerlijk gezegd. Maar een pup, ja, dat zou ik dolgraag hebben willen hebben!

Dit hebben ze ooit echt gedaan voor een tv programma met Bas Haring en Sophie Hilbrands. Ik vond het echt 3x niks. De baasjes van de, inmiddels overleden, originele hond, waren helemaal lyrisch though.