Een Hondenleven

Bij ons thuis is er ook wel een klein verschil. Marinus is strenger dan ik, ik ben ook wel consequent maar meer met een positieve, begripvolle insteek, waar mijn partner van de no nonsens, zo zal het gaan aanpak is. Bij mij deed Oor dingen omdat ze mij vertrouwde, terwijl ze naar Marinus luisterde omdat er wat meer respect/ontzag was.

Oor was van mij, de volgende hond ook, dus in de praktijk geeft het verschil niet zo. Ik kan de hond opvoeden en trainen zoals ik dat zelf het beste vind. En verder vond ik het verschil meestal juist wel handig. Vooral in Oors jonge, wilde jaren kon ze aan de lijn soms onhandelbaar zijn als we iets spannends gingen doen, en dan gaf ik haar aan Marinus omdat hij haar beter in het gareel kreeg. Ik zie het dus niet als een nadeel, maar juist als een voordeel dat je elkaar kunt aanvullen op verschillende vlakken. Maar bij ons is het dus ook niet zo dat een hond vervelend gedrag gaat vertonen omdat ie bij één van de twee de ruimte daartoe krijgt. Want de regels in huis etc staan we heel erg hetzelfde in. Dat zou ik zelf denk ik wel irritant vinden, als dat niet zo was.