Een Hondenleven

Persistence schreef: ↑07 okt 2021, 14:06

Inge O schreef: ↑07 okt 2021, 09:27 Ik raad mensen met zo'n hardnekkig probleem altijd aan om langere aanleersessies te houden met optoming A terwijl je in het dagelijkse leven B gebruikt (waarmee de hond wel nog mag trekken).
Het allergemakkelijkste om een hond aangelijnd mee te nemen zonder dat hij zelfs maar kán trekken is in cirkels lopen (oefenen op een groot terrein dus) en verbaal belonen voor het goede gedrag dat je dan met zekerheid zal zien. Naarmate het beter gaat kan je er al eens een recht stukje inlassen en/of de cirkels groter maken. Bij hervallen in trekken meteen verbaal corrigeren (en dan bedoel ik niet lopen foeteren maar een korte indicatie dat dat niét is wat je wil zien) en de cirkel kleiner maken.

Het is natuurlijk een werk van lange adem om het goede gedrag te laten inslijten en vraagt veel consequentie en het langzaam toewerken naar de toepassing in de praktijk, niet een paar keer oefenen en dan denken dat je meteen *hup* de straat op kan.

Dit is overigens niet hoe ik het mijn puppen aanleer, maar wel een optie voor een hond met ingesleten fout trekgedrag.

Wat is een optoming?

Je moet toch altijd gewoon de straat op, ook al oefen je nog apart? Lopen moet je toch.

Ze bedoelt dat je bij de gewone wandelingen bijvoorbeeld een tuig draagt, en dat je dan nog niks aan het trekken doet. Daardoor wordt de associatie dus tuig = trekken. En bij het trainen gebruik je bijvoorbeeld een halsband, waardoor daar de associatie halsband = niet trekken wordt gelegd.

Ik zal m'n best doen maar ik zie hem niet vaak hoor

Dat doet me denken aan mensen hier in het park met de grootste hond die je óóit hebt gezien; een kruising deense dog met nog iets veel zwaarders, en die hond draagt gewoon in alle serieusheid een shetlandhalster

Inge O schreef: ↑06 okt 2021, 09:31
Ik vrees (nou, 'vrees', ik weet wel zeker) dat er veel mensen een (denken zij) goedzittend normaal tuig om hun hond hebben hangen dat net zo storend of nog erger is als wat jij gebruikte.
En alles is wat mij betreft beter dan een halti (of wat dan ook om de neus).

Dat denk ik ook. Die halti om de neus heb ik ook eerst gekocht maar ik was er al snel achter dat dat echt een vreselijk ding is. Niet alleen vond Oor het Echt Heel Vervelend, het leek me ook gewoon een serieus blessurerisico bij plotselinge rukken door wat dan ook. Dus dat ding is snel achter in de kast beland.

EchoMira schreef: ↑05 okt 2021, 21:09

Dagmar schreef: ↑05 okt 2021, 09:27 Als het nou zo werkte dat niet trekken geen pijn deed, vond ik het prima. Een tuig hoort niet permanent te drukken en snijden.

Nee, dat hoort ook niet maar is dat bij dit tuig dan zo? Ik heb er geen verstand van.

Ik kan alleen iets zeggen over dat ding dat Oor had en ik heb bij haar nooit gemerkt dat ze er ook maar enige hinder van ondervond. Het gaf ook geen slijtplekken of andere blessures. Het is vast niet het meest ergonomisch verantwoorde tuig, maar het is in principe gewoon een H tuig met een ring voorop. Niet meer en niet minder. Toen hij niet meer nodig was gebruikten we hem niet meer maar ik vind het overdreven om er heel overspannen over te gaan zitten doen. Het is geen hondenmishandeling. En je moet het ook in perspectief zien. Wél trekken de hele tijd lijkt me een stuk schadelijker.

Crutz schreef: ↑05 okt 2021, 21:02 En werkt tegen het trekken omdat het enorm hinderlijk is en beperkend voor de schouders

Uiteraard, als het niet hinderlijk was zou het niet werken.

Alsof een hond automatisch een maatje te veel voor je is als het je niet lukt zelf het trekken af te leren Overdrijf toch niet zo.

De meeste anti trektuigen zijn gewoon normale H-tuigen met een ring aan de voorkant. Als ze niet trekken zit dat gewoon als een normaal tuig.

ranetje schreef: ↑04 okt 2021, 22:14 Wat jij bedoelt heet een halti harnas, Mijke
Als je dat zegt ontploft Dagmar niet

Ik het het van een ander merk dus dan heet het geen halti
Als je zoekt op anti trektuig vind je ook voornamelijk dat model. Dus het heet gewoon anti-trekruig

Dagmar schreef: ↑04 okt 2021, 21:35

mijke schreef: ↑04 okt 2021, 21:34

Dagmar schreef: ↑04 okt 2021, 21:18

Ja. Die doen consequent meer pijn dan een mens.

Dat zou ik wel aan mijn hond gemerkt hebben. Dat tuig dat ik had trok haar gewoon alleen maar opzij. Vet irritant, vast, maar pijn? Nee.

Schouderblessure daarentegen, ja dat doet echt wel pijn.

Tenzij je een tuig met een ring voor bedoelt, is dat hoe ze werken.

Ik bedoel een tuig met een ring voor, ja. Een anti-trektuig dus.

Dagmar schreef: ↑04 okt 2021, 21:18

mijke schreef: ↑04 okt 2021, 19:40En het anti-trektuig deed de rest. Dat is veel consequenter dan een mens ooit kan zijn. Daarna kon ik haar aan mijn pink uitlaten.

Ja. Die doen consequent meer pijn dan een mens.

Dat zou ik wel aan mijn hond gemerkt hebben. Dat tuig dat ik had trok haar gewoon alleen maar opzij. Vet irritant, vast, maar pijn? Nee.

Schouderblessure daarentegen, ja dat doet echt wel pijn.

Voor de hond zelf is het ook fijner om rust in de wandeling te hebben hé. Na een half jaar was dat tuig niet meer nodig. Anders had ze haar hele leven getrokken. Nee dat was gezond geweest joh.

Inge O schreef: ↑04 okt 2021, 13:17 Dat 'blijven staan' heb ik altijd onzin gevonden, niet omdat het niet zou kunnen werken maar omdat het principe in de praktijk of niet goed toegepast wordt, of - nog vaker - niet toe te passen ís, want je zal toch je hond moeten uitlaten enz. enz. dus vroeg of laat (eerder vroeg dan laat) ben je toch weer niet consequent en leert de hond er gewoon niks mee.

Nou inderdaad. Oor trok toen ik haar kreeg als een trekpaard, echt niet normaal gewoon. Ik kreeg er zelfs een schouderblessure van. Al mijn training en eindeloos aandacht vasthouden met praten en leuk zijn en worst ten spijt. Stilstaan bij trekken werkte ook niet want zij bleef gewoon al trekkend aan het eind van de lijn ook stil staan Ik moest dus echt achteruit lopen tot ze weer naast me stond, 2 seconden wachten, dan weer lopen tot de lijn strak stond etc.
Maar Oor had ook verlatingsangst dus die bracht ik elke dag voor werk naar de oppas, 3 kilometer lopen, en smiddags terug. Ik kan je vertellen dat dat een verdomd lange afstand is als je die methode consequent volhoudt. Ik deed er geregeld anderhalf uur over Dat heb ik nog verdomd lang volgehouden, geheel tot mijn eigen verbazing, maar het is natuurlijk niet te doen. En je moet ook wel eens een keer op tijd ergens zijn ofzo. Het hielp ook wel iéts, uiteindelijk, na een hele lange poos, maar niet noemenswaardig.

De oplossing bleek hier uiteindelijk totaal anders te zijn. Verhuizen naar een rustigere woonwijk, voorspelbare vaste routes, rust, juist minder met de bal gooien, minder uitputten, langzamer lopen, meer snuffelen etc. Oftewel gewoon minder spanning. En het anti-trektuig deed de rest. Dat is veel consequenter dan een mens ooit kan zijn. Daarna kon ik haar aan mijn pink uitlaten.