Een Hondenleven

Ik kocht voor Oor gewoon voor een paar euro knuffels bij de kringloop, alle soorten en maten. Daar ging ze dan thuis woest mee aan de slag tot het één grote witte vullingzee was. Dan stopte ik alles vrolijk weer terug, naaide het gat dicht, en dan kon ze nog een keer. Soms deed ik ook het eten in zo'n halfholle knuffel, dat vond ze fantastisch. Maar zij at niet de vulling, dat pulkte ze er allemaal nauwgezet tussenuit.
Naarmate ze ouder werd werden ze minder snel en fanatiek gesloopt, soms gingen knuffels maanden mee voor ze stukje bij beetje kapot geknabbeld werden, maar uiteindelijk overleefde geen van allen.