Naar ik merk dat veel honden blij met mij zijn, omdat ik graag wandel en bij veel baasjes komen de honden niet tot hun kilometers en met mij wel.
En daarom zijn ze zo mega gek op mij.
Er zijn 2 resultaten gevonden
Terug naar “Stelling: Once in a lifetime (hond)”
- 21 aug 2024, 09:30
- Forum: Kynologische Klets
- Onderwerp: Stelling: Once in a lifetime (hond)
- Reacties: 27
- Weergaves: 1057
- 21 aug 2024, 09:29
- Forum: Kynologische Klets
- Onderwerp: Stelling: Once in a lifetime (hond)
- Reacties: 27
- Weergaves: 1057
Re: Stelling: Once in a lifetime (hond)
Toen ik kind was. We woonde in een rijtjes huis. Wij op de hoek en 2 huizen naast ons woonde een stel met 2 honden. Een duitse Herder en een zwarte Labrador. Helaas zijn naam vergeten.
Die hond heeft mij uitgekozen.
Ik weet helaas niet meer veel van die tijd.
Maar weet wel als we op vakantie waren, we gingen altijd 3 week naar Hoenderloo.
Die hond at bijna niks toen ik op vakantie was en toen we terug kwamen moest ik eerst
naar die hond toe om hem te groeten en te laten merken dat ik weer thuis was.
We zullen vast veel meer hebben beleefd.
En het was een waterrat, hij heeft mij een keer de sloot in getrokken.
En toen hadden we Sonja, rottweiler teef, nou wie kent haar niet.
Zij was mijn wandelhond en dat was echt mijn once-in-my-lifetime hond.
Ik kon echt alles met haar.
Mijn verhaal staat de topic Herinneringen.
Ik weet ook nog, dat baasje zei, Sonja wil wel naar boven, maar ze durft niet naar beneden.
Nou met mij loopt ze zo mee naar boven en weer mee naar beneden.
Geen enkel probleem. Denk dat ze bij haar baasje het vertrouwen mistte.
Paar jaar later kwam ik weer in contact met een vriendin die eerst een Shar-pei had.
Ze had dit gekocht zonder te veel voor onderzoek gedaan te hebben.
Hier heeft ze van geleerd en nadat Bo overleed heeft ze een jaar over gedaan
om een nieuw hond uit te zoeken en daar is een witte Dwerg Schnauzer uit gekomen.
Jafeth heette hij.
Ik denk dat hij ook wel een soort once-in-my-lifetime hondje van mij was.
Maar meer voor het wandelen.
Hij kon zijn energie niet kwijt bij mijn vriendin en bij mij wel.
En daarom was hij altijd mega blij om mij te zien.
EN soms omdat ik toen in Nieuwolda woonde en zij in Hoogezand
zag ik haar 1 keer in de maand.
En als ik daar dan heen ging werd Jafeth helemaal gek, alsof
hij mij jaren niet gezien had.
Die hond heeft mij uitgekozen.
Ik weet helaas niet meer veel van die tijd.
Maar weet wel als we op vakantie waren, we gingen altijd 3 week naar Hoenderloo.
Die hond at bijna niks toen ik op vakantie was en toen we terug kwamen moest ik eerst
naar die hond toe om hem te groeten en te laten merken dat ik weer thuis was.
We zullen vast veel meer hebben beleefd.
En het was een waterrat, hij heeft mij een keer de sloot in getrokken.
En toen hadden we Sonja, rottweiler teef, nou wie kent haar niet.
Zij was mijn wandelhond en dat was echt mijn once-in-my-lifetime hond.
Ik kon echt alles met haar.
Mijn verhaal staat de topic Herinneringen.
Ik weet ook nog, dat baasje zei, Sonja wil wel naar boven, maar ze durft niet naar beneden.
Nou met mij loopt ze zo mee naar boven en weer mee naar beneden.
Geen enkel probleem. Denk dat ze bij haar baasje het vertrouwen mistte.
Paar jaar later kwam ik weer in contact met een vriendin die eerst een Shar-pei had.
Ze had dit gekocht zonder te veel voor onderzoek gedaan te hebben.
Hier heeft ze van geleerd en nadat Bo overleed heeft ze een jaar over gedaan
om een nieuw hond uit te zoeken en daar is een witte Dwerg Schnauzer uit gekomen.
Jafeth heette hij.
Ik denk dat hij ook wel een soort once-in-my-lifetime hondje van mij was.
Maar meer voor het wandelen.
Hij kon zijn energie niet kwijt bij mijn vriendin en bij mij wel.
En daarom was hij altijd mega blij om mij te zien.
EN soms omdat ik toen in Nieuwolda woonde en zij in Hoogezand
zag ik haar 1 keer in de maand.
En als ik daar dan heen ging werd Jafeth helemaal gek, alsof
hij mij jaren niet gezien had.