Een Hondenleven

Kátur kwam van een fokker met jonge kinderen waar ongeveer de hele school op visite was geweest. Verder woonden moeder en pups in de stal en kwamen af en toe binnen in huis. Kátur was helemaal idolaat van kinderen, trok zich van weinig in de buitenwereld iets aan afgezien van harde geluiden (vuurwerk), sliep na 10 nachten door en was van zichzelf in huis al heel snel zindelijk. Logi en Brimi komen van een andere fokker, daar geen kinderen op bezoek, wel in huis en zodra ze mobiel werden de deur naar de tuin open alwaar schapen, ezels, kippen, eenden en ander gedierte plus een vijver waar ze allemaal een keer in gevallen zijn. Ze zijn gek op kinderen, vooral Brimi, waren bij thuiskomst in principe zindelijk in huis mits de mogelijkheid om de tuin in te gaan, sliepen 's nachts door, trokken zich verder nergens iets van aan behalve harde geluiden (vuurwerk).
Mijn meest stabiele hond was mijn Duitse Herder die als pup in de schuur woonde met moeder en nestgenoten bij een boer in een uithoek en die met 10 weken bij mij kwam wonen. Die kon met alle honden, alle mensen, alle kinderen, was prima schotvast en in snel tempo zindelijk. Die kon ik naast mijn rugzak afleggen op station Utrecht terwijl er groepen voetbalsupporters en pelotons ME met krijsende honden voorbijkwamen.