Een Hondenleven

Nanna schreef: ↑19 mar 2022, 11:15 Inderdaad. De mevrouw met de twee American Wolfdogs die hier in de buurt woont kan ze niet meer loslaten. Als in gewoon niet.
Klik ze van de riem en jij kunt als baas verder doodvallen en ze vertrekken in één streep naar Mierlo waar de schaapskudde staat. En denk erom dat er niks leukers is dan dat in hun ogen.
Kun je leuk met ze naar de manege waar ze losgelaten worden in de binnenbak. Daar gaan ze écht niet lopen ‘dollen en razen’ hoor. Even snuffelen waar de paarden gescheten hebben en daarna kijken of er ergens een opening is waardoor ze naar buiten kunnen.
Eigenlijk is het zielig om zulke honden te fokken. Zoveel frustratie die er niet uit kan.

Dat. Dat je je hond niet kunt geven waar hij echt behoefte aan heeft om compleet en gelukkig te zijn. Dat gevoel had ik bij Bas dus ook steeds, dat ik hem tekort deed. Het ligt vast aan mijn gebrekkige opvoedkunst en improvisatievermogen etc. maar ik ben er niet in geslaagd om daar een manier voor te vinden die hetzelfde opleverde als 2 dagen de hort op.

Ik denk dat het heel moeilijk voor te stellen is als je zoiets nooit van dichtbij hebt meegemaakt. Als je altijd brave honden hebt gehad, of honden die braaf te maken waren, en./of je bent zelf heel goed in opvoeden.

Inge O schreef: ↑19 mar 2022, 11:07

Marlett schreef: ↑19 mar 2022, 10:59 Ik heb nog internet met inbelverbinding soms...

Zolang ze maar werkt .

Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 10:58 Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Dat was die jachthond waar ik het hoger over had ook, in het begin dan. Er waren ook plaatsen waar ik haar echt 'vrij' gaf (ik spreek van 50 jaar terug, toen kon dat nog veel makkelijker), dan sprong ze bv. een uur door de bieten terwijl wij al verder gingen naar het strand - dat wist ze ook en dan dan kwam ze daar dus een uurtje later ook aan.
Maar toch kon ze zich na verloop van tijd ook netjes aan de 'niet-vrij' regels houden, maar het feit dat je jachthonden altijd moet beperken, als is het maar mentaal, maakt dat ik nooit meer voor jachthonden zou kiezen.

Wat niet hetzelfde is als 'jagende honden', dat doen er heel veel als ze daarin in het begin te vrij gelaten worden.

Bij Bas werkte dat niet. Die bleef echt niet een uurtje in de bieten rondspringen, die was binnen 10 minuten 20 kilometer verderop achter zijn neus aan. Over wegen en spoorlijnen, door bos veld weiland en akker. Dat werkt bij een hond die er ook nog belang bij heeft bij de mensen in de buurt te zijn. Dat was bij Bas niet zo. Hij kwam wel weer thuis, hij was rete-slim en vond de weg terug wel, maar pas als het hem paste en dat kon gerust een dag of zelfs twee dagen later zijn. De keren dat hij de kans kreeg dan want dat was reden om hem buiten altijd aan de lijn te hebben, de tuin te omheinen als Fort Knox en een plek te zoeken waar hij veilig van de lijn kon. Dat laatste lukte eigenlijk niet, alleen een binnenbak van 20x40 mits niemand onverhoeds de deur opendeed. En daar was hij binnen 10 minuten uitgekeken.

Ja, en dan vertellen ze je op de hondenschool dat je léuker moet zijn dan alle verleidingen. De allerleukste. Nou, ga d'r maar aanstaan. Dat werkt idd bij honden die van nature mensgericht zijn en (hun) mensen sowieso al hartstikke leuk vinden. En als ze verder toch nergens een bal aanvinden. Bij honden voor wie mensen in essentie bijzaak zijn en/of voor wie andere dingen per definitie veel belangrijker zijn werkt dat niet. Gewoon niet.

Inge O schreef: ↑19 mar 2022, 10:53

Rebble schreef: ↑19 mar 2022, 10:23 Charlie jaagt niet eens maar schiet vanuit het niks in een sprint, rent even een paar rondjes en gaat dan gewoon in draf lopen, rechtdoor en kijkt niet meer op of om. Ze gaat dan meestal ook niet naar andere mensen toe of naar andere honden, gewoon lopen in een prachtige, verende draf. Ik heb met mijn trainster, die echt per hond een oplossing zoekt en niet voor alle honden hetzelfde doet, van alles geprobeerd.

Lijkt me met zo eentje ook echt niet makkelijk. Is ze in huis wel aanhankelijk, of ook erg op zichzelf?

Bas was ook zo. Alleen niet even rondjes rennen maar gelijk weg op topsnelheid. Hij vond ons best aardig en leuk en zocht ook bescherming tegen alle enge dingen (en alles dat met mensen te maken had was eng) maar dat viel compleet in het niet bij jagen.

Alfilillo schreef: ↑19 mar 2022, 08:20

malinois schreef: ↑18 mar 2022, 23:11
Hmm ik zie overduidelijk wel een enorm verschil. Al 25 jaar bij al mijn honden: keeshondmix herplaatser, (x) mechelaars en dobers. Ik gok maar zo dat dit is omdat zij al vanaf 7 a 8 weken hier gewoon loslopen,

Zou dat schelen? Ik heb dat bij Lily inderdaad ook gedaan. Ze was toen nog in opvang bij ons en ik mocht haar eigenlijk niet loslaten, maar zo klein hou je ze nog bij als ze er vandoor gaan, wat trouwens niet gebeurde want ze zat aan Alfil vastgeplakt alsof hij stroop aan zijn kont had. Ideaal.

Het valt me overigens op hoeveel honden er niet los kunnen hier op het forum. Ik zie dat in mijn omgeving niet. Bijna alles loopt los, behalve hondagressieve honden. Galgo´s en podenco´s lopen ook gewoon los. Het gros gaat er niet vandoor. Ja, ze nemen wat meer ruimte dan een herder en zijn wel eens even uit zicht als ze in de bosjes zijn, maar de baas kwijt raken willen ze niet. Behalve eentje. Nina, een klein podencoteefje uit Valencia. Die is makkelijk twee uur weg en die komt dan met bebloede bek zelf naar huis. Zij gaat tegenwoordig wel vast als er veel konijnen zitten; dat ligt blijkbaar aan de tijd van het jaar. Maar dat is dus de uitzondering die de regel bevestigt.

Misschien komt dat doordat men in Nederland de hond alleen los laat als die een absolute recall heeft of altijd in zicht is?

Of misschien zijn er bij jullie minder wegen?

Ja dat lijkt me een no-brainer, dat die rondjeomdekerkhonden sneu zijn. Ik had de stellingnames hier en daar eerder geïnterpreteerd als dat alle honden die niet al is het maar af en toe los kunnen sneu zijn. En dat als je dat niet oplost als baas, je niet deugt. Even kort samengevat.
Het is natuurlijk heel fijn voor de mensen die met vlijtig trainen erin geslaagd zijn hun hond zover te krijgen dat die los kan lopen. Hartstikke goed. Het is ook heel fijn dat mensen erin slagen ergens een veilige losloopplek te vinden voor hun moeilijke hond. Chapeau.
Dat geldt alleen niet voor iedereen met elke hond. Ook niet de mensen die zich het schompes trainen en waar het loch niet lukt. Of de mensen die geen losloopveld van 4 ha met een 2,5m hoog hek binnen bereik hebben.

Er zijn dingen die niet kunnen aan de lijn, dat klopt. En ik ken en kende honden die die dingen broodnodig hadden en hebben. Bas was niet gelukkig alleen aan de lijn, die was optimaal gelukkig als hij minstens een dag lang op volle snelheid (hij kon met gemak 35 km/u) door het landschap kon sjezen en jagen. Dat kon ik hem niet bieden. Twee uur met de fiets over de fietspaden zo hard als ik durfde en over de smalle paadjes door het bos aan de flex was aardig maar niet voldoende. Ik weet niet hoe het nu is bij het Leesten maar destijds waren er hekken van een meter omheen, die zag Bas niet eens staan. Hij ging over een Heras hek van 2,5m hoog, en anders er onderdoor. Ik vond ooit een veld waar hij veilig los kon maar die halve hectare was bij lange na niet genoeg voor hem. Hij is 6 jaar bij mij geweest en al die tijd heb ik geoefend maar het ging niet. En Bas was echt niet mijn eerste hond.

Als ik had geweten waar ik aan begon had ik het nooit gedaan. Geen idee waar hij dan terecht was gekomen en of dat beter was geweest. Ik heb me 6 jaar schuldig gevoeld dat ik hem niet kon bieden wat hij nodig had en over de ravage op de snelweg waar hij aan zijn eind kwam. Ik heb me ook vaak afgevraagd of inslapen niet beter was geweest, al had ik daar nooit een da voor gevonden.

Ik heb er ook van geleerd. Dat ik nooit meer zo'n hond wil. Dat je kunt oefenen en trainen tot je scheel ziet en dat dat toch niet voldoende kan zijn om tegen de genen en de vroege jeugd op te boksen. Dat je nog zo zorgvuldig en verantwoordelijk kunt zijn maar dat het toch mis kan gaan, door een deur die niet goed dicht zit, een lijn die niet sterk genoeg blijkt.

En nu heb ik de IJzen. Die kunnen prima los en dat is heerlijk. Maar ze kunnen ook prima aan de lange lijn wandelen, dat vinden ze helemaal OK en dan zijn ze ook tevreden. Als ze maar met de mensen zijn is het eigenlijk wel goed. Deze honden zijn niet van het sjezen en racen en woest spelen met elkaar maar van het lekker doorsjouwen en vooral heel veel snuffelen en dat gaat ook aan de lijn. Loslopen voegt absoluut iets toe voor ze en ze zouden het zeker missen, maar het is veel minder essentieel dan destijds voor Bas.

EchoMira schreef: ↑16 mar 2022, 22:05 Makkelijker denken.

Een hond kan loslopen zonder snelweg in de buurt. Ik beloof het.

In Nederland is altijd een snelweg in de buurt. Behalve op de waddeneilanden. Een beetje hond draait de poot niet om voor een stukje hollen van een kilometer of dertig en dan kom je geheid een snelweg of wat tegen.

Als je hond een kettingbotsing van 5 auto's heeft veroorzaakt op de snelweg ga je toch wat genuanceerder denken.