Een Hondenleven

Allerlei uit zijn verband getrokken aannames op mijn reactie, die, als ik ze zou quoten, in een gigantische chaos zouden eindigen…

Nou.

Ik gil en schreeuw alvast vrijwel nooit. Net zo als dat ik wanneer ik een brul geef dat niet uit frustratie doe, maar overwogen.

Ik heb een herder, die kan prima dealen met een brul. En zoals ik zeg -persoonlijk- zou ik inderdaad een keer flink tegen hem uitvallen. Verbaal. Bewust. Niet om op grove wijze ergens een eind aan te maken.
Als jij een punt te maken hebt, beste hond, heb ik dat ook, dank je vriendelijk.
Maar goed.
Ik heb geen hond die te keer gaat als mijn man opstaat. En persoonlijk (ja, alweer) vind ik vrijheidsbeperking in mijn huis van hond naar mens, of trouwens hond naar hond een probleem, waar ik echt heel weinig dingen een probleem vind.

Vandaar de andere opties die ik aangaf

Je mag van mij meestal over van alles en nog wat een mening hebben, maar dat een huisgenoot zich niet vrij door het huis mag bewegen zou ik niet zo op prijs stellen.

Kan je er geen consequentie aan verbinden? Als je debiel blaft kun je even fijn op de gang zitten. Mag je het zo weer proberen.
Of misschien is het een idee hem uit de mand te roepen voordat er überhaupt iemand opstaat? Ga je mee koffie halen knul? Krijg je een koekje in de keuken.

Persoonlijk, als het zeker weten geen angst is maar regelarij, zou ik een keer ontzettend uit mijn slof schieten vrees ik. Of het nou goffer een keer afgelopen is met dat gezeik… EN. NOU. JE. BEK. DICHT!