Een Hondenleven

Ik heb me jaren lang heel erg bezig gehouden met de inteelt en COI bij de (langhaar)collie. De universiteit Wageningen heeft op ons verzoek een uitgebreid onderzoek hiernaar gedaan onder de collies in Nederland maar ook in Duitsland, België, Scandinavië, Frankrijk én Amerika. Bottom line: het is bagger. Er is een verschrikkelijke overlap tussen de collies in heel West-Europa waardoor het zoeken naar onverwante lijnen vrijwel onmogelijk is. Er kwamen ook steeds meer gezondheidsproblemen. Logisch ook met al die inteelt.
Ik heb ontzettend veel moeite gedaan om fokkers zo ver te krijgen om look-a-likes aan te keuren (weliswaar met een dna-test om de verwantschap te meten), outcross projecten op te zetten, korthaar x langhaar toe te staan en het ongelooflijke gezeur over amerikaanse en engelse lijnen op te laten houden (er waren nl. behoorlijk wat fokkers die de amerikaanse lijnen als apart ras wilden benoemen).
Na bijna 12 jaar heb ik het opgegeven. Ze willen gewoon niet luisteren. De doorsnee (collie-)fokker is een ongelooflijke domme doos die zichzelf fokker noemt omdat ze twee honden op elkaar pleurt. Niet gehinderd door enige genetische kennis.
Als ik zo'n schotse site bekijk, vind ik het prachtig. Maar het blijft opereren in de marge. In de fokkerswereld zullen deze honden nooit worden geaccepteerd.
Helaas.