Een Hondenleven

Inge O schreef: ↑02 apr 2022, 17:18 Warten fluiten geen neus, overigens , nooit, ze mis het gen .

Ondanks de Duitse herder-invloed! Ergens in de selectie wist iemand waar -ie mee bezig was

Man zag mij vanochtend Dalí z'n geneusfluit filmen en heeft voor jullie nog een filmpje gemaakt (toen ik thuiskwam ).

Wanneer de camera naar Taro wijst hoor je zijn combinatie van fluiten en kermen/zeuren/piepen. Voor mijn gevoel gebruiken ze daarbij veel meer hun stembanden al doen ze dat voor het echte fluiten vast ook.

Als Dalí in beeld is hoor je vooral zijn neusfluiten en daarna kermt Taro ook weer mee.

Lucca zwijgt eigenlijk altijd, maar dat is dan ook de beste hond ooit.

Daan schreef: ↑01 apr 2022, 16:50 Doe eens een filmpje van neusfluiten?

Een echte herder kan dit véél harder, aanhoudender en irritanter maar hierbij een voorproefje

Ik zal eens kijken of ik Dalí z'n geneusfluit op film krijg. Rond etenstijd is dat vaak wel raak

Dalí en Lucca eten heel regelmatig Taro z'n eten op ja

Maar hij kan best een onsje extra gebruiken dus irritant vind ik het wel.

Gemiemel rondom eten. Ik kijk naar Taro

En als ze een kluifje krijgen eet Dalí die niet altijd op maar hij gaat dat ding wel liggen verdedigen. Dan loopt Lucca drie uur later langs zijn mand er klinkt er van dat demonengegorgel omdat ze naar Zijn Botje keek zo dom en irritant.

Dorre bossen haar moet ik ook altijd direct wegplukken. Heerlijk vind ik dat!