Wauw, dit is ook wel echt een mooie. Grappig dat Poppy eigenlijk hetzelfde moment kiest om de boel te dimmen als je zelf zou doen.
Hier doet Lucca hetzelfde als Dalí en Taro te wild spelen. Maar ook als ze vindt dat Dalí te streng en gespannen rondom Taro doet. Als je haar druivige gezicht in mijn filmpjes ziet zou je het niet denken maar zij zwaait hier de scepter. Met héilig ontzag voor De Mensen.
Als Lucca en Taro samen te wild doen komt Dalí er juist nerveus om heen drentelen en mee happen, niemand neemt hem dan serieus.
Zo ziet het spel in de tuin er vaak uit
Ahh, arme Amoz, wil je net lekker wat klooien en dan komt die directrice weer haar punt maken
wat een ontzag ook in zijn reactie.Ik zag Taartje
Prachtig hoe dit soort spelletjes aan allemaal regels gebonden zijn. Hoe hard je sjort en hoe hard je daarbij gromt maar vooral ook wie initieert en wie dan op uitnodiging mag meedoen en wee gebeente als je zelf maar even besluit te dicht bij de vasthouder het speeltje te pakken. Heerlijk om naar te kijken. Vooral hoe het daarna ook direct weer wordt goedgemaakt.
In mijn filmpje zie je ook gelijk Taro even met lage oortjes letterlijk verzoenen met Lucca. Genieten om te zien dat soort dingen.
maar ze kunnen ook veel subtieler samen spelen. 
haar grootste angst. 