Een Hondenleven

Hoewel ik de eerste jaren altijd best pittig vind, denk ik dat de mechelse herder toch prima bij me past.
In basis vind ik het wel fijn als ze een soort basis rust hebben, ik kan iets minder met drukke honden.
Dat is met mijn mechelse herders eigenlijk altijd prima gelukt, Tika is voor mij wel echter wat aan de drukke kant.
Het grote verschil is nu eerlijkheidshalve ook wel dat ik niet meer alleen woon in een huis waar ik nauwelijks gevoel had bij de spullen. Nu woon ik samen en heb wat nieuwe spullen.... En vriendlief hecht nogal aan het netjes houden [emoji1787][emoji1787]
Zijn autisme vliegt al op tilt als er een kras op de nieuwe vloer zit terwijl ik dat niet eens zie [emoji6]
Kobe is zo'n braverd en vriendlief kan zich niet eens voorstellen dat hij als jonge hond ook zijn streken had.

Toch denk ik dat dit mijn laatste mechelse herders gaan zijn.
Fysiek begin ik het toch te merken, een kapotte in elkaar geschroefde rug is niet de beste match met een reactieve herder [emoji1787]