Een Hondenleven

Klopt.
En het scheelt ontzettend dat Dívka gewoon niet hapt oid, die moet je echt zo ongeveer in stukken breken voor ze hapt of bijt en zelfs dan zal ze eerder gillen, van zich af plassen en proberen weg te komen.

Mij hapt ze tegenwoordig in mijn handen tijdens het stoeien, dat mag ze ook zolang ze voorzichtig blijft doen.

Daarom gaf ik al aan dat wanneer Dívka geneigd zou zijn om te happen ik haar zou muilkorven in het ov.
Want het maakt echt niet uit of je op een rustig tijdstip reist of midden in de spits, als je twee seconden afgeleid bent, bijvoorbeeld omdat Mahdu aandacht vraagt of de conducteur je pasje scant, kan een passant Dívka al geaaid hebben.
Hondsbrutaal vind ik het om een hond als openbaar goed te beschouwen maargoed ik kan moeilijk iedereen taseren oid omdat ze hun klauwen niet bij zich houden.

En zonder auto of rijbewijs wordt het verrekt lastig om naar mijn familie te gaan als ik niet met het ov reis, tis een beetje ver lopen naar Harderwijk vanuit Almelo.

blondie schreef: ↑29 mar 2022, 19:26mensen halen nu eenmaal ongevraagd aan, ook in voorbijgaan zelfs.

Jep, hoe vaak ik al niet heb meegemaakt dat Dívka werd aangehaald terwijl we in de trein zitten en mensen langslopen.
Niks niet vragen, gewoon aanhalen.
Nu doet Dívka normaliter niets, anders had ik haar wel gemuilkorfd tijdens de reis maar ze zal maar net schrikken en wel happen.
En als de buggy niet in zo'n vierzitter staat doen ze hetzelfde met Mahdu trouwens.
Vrijwel de enigen die het netjes vragen zijn de conducteurs en andere trein medewerkers.

Bij het woord herder denk ik in eerste instantie ook aan de standaard puntoor (Duitser of Mechel), daarna aan de andere Belgen en Hollanders en pas daarna aan alle andere herders en veedrijvers.
Komt ook omdat de Duitser en Mechel het meest voorkomen in het straatbeeld en benoemd worden als herder, de Collie bijvoorbeeld wordt gewoon Collie genoemd en de Corgi wordt over het algemeen ook niet herder genoemd.

Thuis hadden we overigens 1 herder (x met bouvier), verder de eerder genoemde Rottie, 2 AmStaffs, een Pittje en een bobtail.
De herder kan ik me zelf weinig van herinneren maar ik heb verhalen gehoord dat vreemden niet bij de kinderwagen mochten komen van haar, eigen en bekenden vormden geen probleem.
De eerste Stafford kon je in principe gewoon bij binnenlopen via de achtertuin maar als je verkeerde bedoelingen had of bang was (en daardoor zenuwachtig ging doen) dan gromde hij en pompte zich op.
De buurman die bang was en daardoor werd aangegromd is met klem verzocht om aan de voordeur te komen en aan te bellen, juist om ongelukken te voorkomen.

De huidige hond (iets klapkakerigs met jachthond oid erdoor) van mijn moeder kon soms met bezoek ook moeilijk doen, dat was vnl uit onzekerheid en hem even uit de situatie halen was altijd voldoende.
Dus bijvoorbeeld even meenemen naar de keuken als je drinken pakt voor de visite.
Ik wist dat niet en hoorde hem de visite aanblaffen de eerste keer dat ik visite ontving daar terwijl mijn moeder afwezig was.
Heb hem uit de situatie gehaald en later tegen mijn moeder gezegd dat ze dat wel even had mogen melden.
Is daarna ook niet weer gebeurd, juist omdat ik erop bedacht was en hem standaard meenam naar de keuken.

Ligt er ook aan of de buurman netjes aanbelt en wacht met naar binnen lopen tot jij toestemming geeft of dat hij gewoon achterom komt lopen natuurlijk.
Eerste geval gaat bij de meeste wakers prima, tweede zou ik bij vrijwel elke hond uit mijn bolle harses laten.

Ik vind het gekrijs van Dívka enerzijds ontzettend irritant, anderzijds is het verdomd handig want ik hoor de deurbel niet goed zonder hoortoestellen en dan is zij mijn deurbel.
We zijn nog niet tot het compromis gekomen dat ze kort mag aanslaan ipv zich compleet op te naaien en door te tetteren maar dat is wel het doel wat ik voor ogen heb.

Sja weet je, ik heb geen herder maar ik ga niet beweren dat je hier zomaar naar binnen kunt lopen.
Ik ga er niet zomaar vanuit dat Dívka je grijpt ofzo maar je gaat op zijn minst met een gehoorbeschadiging weer weg.
Zij is normaal van het kaliber tetteren/waken wanneer je arriveert maar je wordt vervolgens heel enthousiast binnengehaald.
Let wel, dat is als ik erbij ben of als een bekende haar ophaalt, wat ze met wildvreemden doet die bijvoorbeeld inbreken durf ik niet te zeggen.
Er zijn buren die denken dat ze vals is en daarom apart zit als ik weg ben, omdat ze zo verschrikkelijk tekeer gaat als ze aanbellen.

Mahdu doet vooral mee met Dívka en kan dan behoorlijk indrukwekkend mopperen/brommen maar daar zit verder totaal geen kwaad in, die is vriendjes met iedereen die hem maar even vriendelijk aankijkt.
Volgens mij gaat hij je gewoon helpen met het huis leeghalen als je hier inbreekt.
Kom je als vreemde binnen en ga je niet op de bank zitten dan wordt je aangeblaft want hij wil op schoot en dat kan niet als je blijft staan, húp zitten jij.
En in spel hapt hij in je handen maar dat schaar ik uiteraard niet onder waken oid.

Overigens merk ik wel dat als er bijvoorbeeld een inbraakgolf is, ze mijn huis overslaan.
Dat getetter trekt teveel aandacht denk ik.

Sandra&co schreef: ↑20 mar 2022, 22:54

Loraine schreef: ↑20 mar 2022, 19:51 (...)
We werden paniekerig opgebeld, hebben hem verteld naar de hond te luisteren en zijn rustig verder boodschappen gaan doen.

Nou. Trots op zijn.

Sja, als er meerdere keren duidelijk gewaarschuwd is dergelijke fratsen niet uit te halen en diegene is eigenwijs en denkt dat het wel zal meevallen want 'de hond kent me toch' dan moet je niet raar opkijken als we niet binnen 2 minuten terug thuis komen.

Inge O schreef: ↑20 mar 2022, 18:52 Bezoek dat netjes langs de voordeur komt zal inderdaad door de meerderheid vriendelijk kwispelend onthaald worden, maar iemand die plots onaangekondigd achterom komt en in de keuken staat zou wel eens een heel andere hond kunnen treffen.

Dat hebben wij idd meegemaakt met onze Rottweiler.
De achterdeur stond open maar de poortdeuren zaten op slot.
Toenmalig vriendje van mijn zusje dacht over de schutting te klimmen en naar binnen te lopen, dat lukte maar vervolgens mocht hij niet meer naar buiten.
We werden paniekerig opgebeld, hebben hem verteld naar de hond te luisteren en zijn rustig verder boodschappen gaan doen.
Hij en de hond kenden elkaar al ruim een jaar geloof ik maar hij was niet 'eigen', had hij de sleutel gehad en via de voordeur binnen komen lopen dan was er wsl niets aan de hand geweest.
Hij is ook nooit weer over de schutting geklommen trouwens en had daarna heilig respect voor de hond.