Een Hondenleven

Ik heb met beide honden cursus gehad in het park bij mij om de hoek.
Maar daar was het wel de bedoeling dat de honden aangelijnd waren tenzij het loslopen bevestigd was.
Mahdu liep een deel vd lessen los, vaak met zijn riem als sleeplijn eraan, omdat met name de oefeningen op afstand daar makkelijker mee waren en hij zó op het lekkers in mijn zak gericht was dat hij het niet bedacht om de boel op stelten te zetten of de andere honden lastig te vallen ofzo.
Alleen met hierkomen op verre afstand werd hij vastgehouden door de instructie, dat was gewoon teveel gevraagd om netjes op de plaats te blijven wachten, binnen 10 meter kon hij dat prima aan.

Dan hebben ze nog geen Dívka meegemaakt.
De mensen om me heen met een high energy hond vinden haar verschrikkelijk druk.
Maar ze is vooral ook hyper én vlug in haar bewegingen, loopt daarbij te tetteren/piepen en is nogal in your face qua aandacht vragen enzo dus het is niet gewoon actief maar echt op alle fronten zeer aanwezig.
En visite is te leuk dus de opwinding is daarbij nogal hoog waardoor ze niet tot rust komt.
Wanneer ik alleen ben met de honden is ze een stuk rustiger, rondom voeren en wandelen, wanneer er post op de mat valt, aangebeld wordt en wanneer ze met Mahdu of Joep speelt is ze wel ff heel hyper maar dat zijn 5 minuten rondom de genoemde punten, daarnaast dribbelt ze om me heen als ik in huis aanrommel maar gaat dan vrijwel altijd binnen een paar minuten weer naar de slaapkamer om daar te chillen of met een knuffel te klooien.
Moet er wel bij zeggen dat 3x per week ongeveer 3 kwartier tot anderhalf uur wandelen (afhankelijk vd route, prikkels etc), dagelijks een snuffelronde en evt 1x per week fietsen/tuincentrum of bewust drukke situaties opzoeken het minimum is om haar binnenshuis rustig te houden.
Ik hou nu 3-4x per week de lange wandeling en evt 1x fietsen aan, dat is voor alle partijen goed vol te houden, indien mogelijk pakken we een extra lange wandeling mee.
Wanneer dat om wat voor reden niet lukt gaat ze eens met de uitlaatservice mee, krijgt ze een ingevroren likmat of geef ik een goede kluif zodat ze toch bezig blijft.
En als Joep er is wandelt die gewoon mee, speelt tussendoor wat vaker met haar en na zijn vertrek ligt ze de volgende dag nog veel te slapen.
Komend weekend 3 dagen Joep, dinsdag zie ik haar dan vrijwel niet.

Maar heel eerlijk, een wat relaxtere hond ligt me beter.
Een volgende, wat hopelijk nog een jaar of 8 duurt (dan zijn ze 14 à 15 jaar), wordt er één met een wat rustiger en stabieler karakter.

Ik heb vandaag toch echt wel ff de stofzuiger door de tent getrokken om iig de vlokken hondenhaar op te ruimen en wanneer mijn stiefmoeder vh weekend langskomt weer.
Maar normaal gaat de stofzuiger er 1x per week doorheen, pluk ik eens een losse dot haar op en dan vind ik het wel weer prima.
Maar met 2 ruiende honden moet het gewoon net ff vaker, tenzij je het haar in zo ongeveer elke lichaamsholte terug wil vinden.
Een simpele rubber trekker/raamwisser is een enorme uitkomst voor het tapijt en dekbed trouwens, die koperachtige 'harkjes' met spiraal die zo'n hype zijn/waren beschadigen het stof etc behoorlijk.

Frootje schreef: ↑28 sep 2023, 19:28k denk dat je gelijk hebt, het stomste wat we kunnen doen voor onze (buitenlandse) honden is ze zielig gaan zitten vinden.

Das precies wat de vorige eigenaar van Dívka deed, haar overal wat maar neigde naar spannend vermijden en de angst er ahw in aaien en maar blijven zeggen hoe zielig ze was want ze kwam bij een slechte fokker vandaan.
Ik heb haar in de beginfase ook ontzettend afgeschermd, eerst focussen op weer herstellen en aarden.
Maar dingen die eng waren zijn we stapsgewijs wel aangegaan, desnoods met wat stapjes terug en dan in kleinere stapjes weer vooruit.
En ook letterlijk eerst kijken naar de bus, dan 1 halte reizen met de bus en weer teruglopen, dan beide kanten op reizen en daarna verder reizen.
Met de trein hetzelfde eigenlijk, maar op het station wachten is nog steeds lastig want ontzettend druk, veel herrie etc.
In de buggy gaat dat een stuk beter, dan zit ze hoger en is ahw afgeschermd door de dichte kap.

Hier een Nederlands hondje dat als getraumatiseerd bestempeld zou kunnen worden.
Ja, ze was compleet ontworteld door het heen en weer gesleep van oppasadres naar uitlaat naar oppasadres etc en veel wisselingen in de oppassers en uitlaters maar met bewust een vaste basis bieden is ze gestabiliseerd.
Uit logeren sturen is nog steeds moeilijk maar met buren en een uitlaatservice die haar ophalen blijft ze nu gewoon thuis als er geen mogelijkheid is om haar mee te nemen.
En andere honden waren eng, daar heb ik ivm haar hysterie voor gekozen om er helemaal niets mee te hoeven en na verloop van tijd rustige, zeer betrouwbare honden te introduceren.
Nu vindt ze ze nog steeds een beetje spannend, dat mag maar op wat gepiep en getrippel na als ze binnen 3m komen reageert ze bijna niet meer.
Logeerhond Joep heeft ze nu voor de 5e keer om zich heen en hij wordt compleet geaccepteerd door haar, ze hebben zelfs al een keertje gespeeld samen.
Ze dacht ook dat ze dood ging in de trein, dat hebben we gewoon geoefend want ik wilde haar gewoon mee kunnen nemen naar mijn ouders.
Nu ligt ze los in de buggy met Mahdu, kap dicht en alleen als ze erg overprikkeld is kan ze nogal piepen en stuiteren maar hé, ikzelf ben dan vaak ook overprikkeld en moe en ze spiegelt nogal dus het kan best een reactie op mij zijn ipv dat ze zelf (te) overprikkeld is of een combinatie ervan.
Ik heb mijn sociale leven niet (verder) stopgezet voor haar maar het heeft zeker wel gezorgd dat ik iets minder onbezorgd de deur uit kon met haar.

Bij een ander zou ze vast in veel kortere tijd zijn gekomen waar we nu zijn maar we hebben het toch maar gefikst.
Wel zal ik bij een volgende hond kiezen voor een stabielere hond, ik leer heel veel van Dívka maar ben zelf meer gebaat bij een hond die wat steviger in de spreekwoordelijke schoenen staat.