Altijd honden gehad, als baby in de hondenmand gelegen etc maar de opvoeding werd door mijn moeder gedaan en het leek grotendeels zo simpel.
En toen kreeg ik überpuber Mahdutje en kwam ik erachter dat ik keihard aan de bak moest.
Oh en dat de regels die ik erin 'geramd' heb niet automatisch gelden bij een ander.
Zo kan ik gerust een bordje met eten naast me neer zetten en hoef ik hooguit mijn keel te schrapen als ik een neus/tong wel erg dichtbij zie komen (of ergens voor die fase een blik op Mahdu werpen).
Maar bij mijn moeder en stiefvader wordt het beleg gewoon van hun brood/cracker gejat als hun blik maar even afdwaalt.
Maar ook hoe verschrikkelijk slim ze kunnen zijn als ze maar gemotiveerd genoeg zijn.
Dívka zat in les 2 van detectie op 6 boxen.
Mahdu heeft ontdekt dat het ganghekje aan de kant geschoven kan worden en staat dan aan de verkeerde kant vh hekje op me te wachten wanneer ik weg geweest ben.
Voorheen stond daar een vakkenkast (zo'n goedkope van buizen met stoffen planken en stoffen manden), daar trok hij gewoon de manden uit om door de vakkenkast om het hekje heen te lopen.
